wienia, lecz w nie mniejszym stopniu wynikają ze świadomych lub nawet podświadomych postaw kadry zarządzającej wobec innych kultur.
Wymienione orientacje międzynarodowe przedsiębiorstw są przedstawione poniżej bardziej szczegółowo, w podziale na charakterystykę ogólną i cechy działań marketingowych w każdej z nich27.
Orientacja etnocentryczna. Ogólna charakterystyka:
o Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa — kompleksowa i rozbudowana w kraju (dominująca centrala), mało rozbudowana za granicą.
o Scentralizowane procesy podejmowania decyzji.
« Krajowe standardy kontroli oraz oceny stosowane wobec działań i osób na poszczególnych rynkach zagranicznych.
• Scentralizowane procedury kontroli wykorzystania zasobów przedsiębiorstwa zaangażowanych za granicą.
• Motywowanie kadr (system nagród i kar) z centrali.
© Przepływ informacji — głównie jednokierunkowy, z centrali do oddziałów zagranicznych; przewaga poleceń i rekomendacji krajowych.
© Delegowanie rodzimych pracowników na stanowiska w oddziałach zagranicznych.
© Problemy wynikające z różnic społeczno-kulturowych między rynkiem krajowym a zagranicznymi.
Marketing:
© Rynki zagraniczne traktowane jako drugorzędne w porównaniu z macierzystym, głównie w celu lokowania na nich nadwyżek krajowej produkcji.
© Potrzeby i wymagania nabywców na rynkach zagranicznych uważane za jednorodne i analogiczne jak na rynku wewnętrznym.
® Programy marketingowe i procedury działania identyczne jak w kraju, „eksportowane bezpośrednio”.
• Brak dostosowania asortymentu produktów i innych działań marketingowych.
® Brak systematycznych badań marketingowych rynków zagranicznych.
Orientacja policentryczna. Ogólna charakterystyka:
• Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa za granicą rozbudowana i z dużym zakresem autonomii oddziałów zagranicznych.