ScannedImage 43

- 17 - _#

- 17 - _#

n

i

zwłaszcza w zakresie poznania braci odłączonych., ich teologii, liturgii, życia duchowego, zwyczajów itp.

c.    Teologia.

Praca teologiczna w zakresie ekumenicznym jest bardzo obszerna, toteż wymaga przygotowania całego szeregu naukowe ów- spec jali-stów. Dotyczy ona przebadania historii rozłamów i wyznań z ich psychologicznymi, socjalnymi, kulturalnymi, a nawet politycznymi i ekonomicznymi uwarunkowaniami. Następnie chodzi o bezstronne i uczciwe poznanie teologii i duchowości braci odłączonych, wychodząc z założeń i intuicji, które były czynne w chwili powstania wyznania i w jego rozwoju. Do tego dochodzi praca nad teologią katolicką, nad pełnym wyświetleniem historii i treści dogmatów i przedstawieniem ich w ramach problematyki i sposobie wyrażenia zrozumiałym dla teologów z innych wyznań. Przypomnijmy sobie, jak ogromna praca dokonuje się na polu egzegezy, przygotowującej ma--teriał dowodowy dla prawd dogmatycznych. Nie ulega także wątpliwości, że każdorazowe przygotowanie dialogu teologicznego z.braćmi odłączonymi wymaga wielu badań i przemyśleń..

d.    Duszpasterska formacja.

W ostatnich latach wprowadzono kształcenie ekumeniczne w dziedzinie duszpasterskiej. Od znajomości zasad prowadzi daleka jeszcze droga do ich duszpasterskiego zastosowania. Wymienimy choćby takie problemy duszpasterskie, jak przeprowadzenie Tygodnia Modłów o Jedność, włączenie do katechetycznego nauczania zagadnień dotyczących jedności chrześcijan, właściwe przedstawienie na lekcjach religii schizmy Focjusza i prawosławia, reformacji i wyznań protestanckich; problem małżeństw mieszanych i nawróceń indywidualnych itp. Pouczenia duszpasterskie w tym zakresie są nie tylko potrzebne,ale w niektórych wypadkach wprost konieczne.

Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność /18 - 25 styczeń/.

W 1895 r. Leon XIII wprowadził nowennę do Ducha świętego,aby przyspieszyć "dzieło pojednania braci odłączonych". Kilka lat później /w 1908 r./ dwóch duchownych anglikańskich: Spencer Jones i Paul Wat son propagowali modlitwy w formie Oktawy Jedności Kościołów.

Gdy w niespełna rok później P.Watson przeszedł na katolicyzm, szerzył ideę modlitwy o jedność w Kościele katolickim, podczas gdy Spencer orędował w tym samym kierunku w Kościele anglikańskim, mając szczególnie na względzie zjednoczenie swego Kościoła z Kościołem rzymsko-katolickim. Jednakże modlitwy urządzane w obydwu Kościołach nie były z sobą związane i nie miały jednolitej treści. Zorganizowanie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan w dniach 18 - 25 stycznia na nowych podstawach przypada w udziale francuskiemu księdzu Paul Couturier z Lyonu /+1955/- Pionier i twórca ekumenizmu duchowego w Kościele katolickim, wystąpił w grudniu 1935 r. z propozycją wspólnej modlitwy wszystkich Kościołów i wyznań chrześcijańskich o jedność. Po raz pierwszy przeprowadzono Tydzień Modłów w Lyonie w styczniu 1936 r., a stąd rozszerzył się on na Francję i kraje sąsiednie, a następnie dzięki staraniom i wpływowi osobowości księdza Couturier - na prawosławie, anglika-nizm i wyznania protestanckie. Na skutek działalności ks. Couturier