skanowanie0006 (23)

MKaoerma uormczo-i-iutnicza im. bt. btaszica w i\raKowie - kiUl liii J?1

6

PN-87/C-04301

C    O    E

Rys. 9. Schemat zestawu aparatury

1 — rotametr, 2 — wieża do oczyszczania i osuszania tlenu, 3 — rura do spalań, 4 — korki z siatki miedzianej, 5 — łódeczka z odważką, 6 — piec 1,7 — piec 2,8 — piec 3, 9 — tlenek miedziowy, 10 — siatka z czystego srebra, 11 — chromian ołowiawy, 12— zestaw absorberów,

13 — płuczka do kontroli przepływu tlenu

ij Łódeczkę do spalań i zwój utlenionego tlenku miedziowego (2.2.2d) umieścić w rurze do spalań i połą-^! czyć ją za pomocą korka gumowego z urządzeniem do oczyszczania tlenu (2.1.3a). Przez zestaw aparatury przepuszczać tlen z natężeniem przepływu 15 -^50 cm³/min. Włączyć ogrzewanie pieca pierwszego i ogrzewać tlenek miedziowy. Kiedy temperatura osiągnie 800°C nasuwać stopniowo piec na łódeczkę z odważką paliwa, zachowując w procesie spalania równomierny przepływ tlenu. Temperaturę pieca należy podnosić dopóki część rury, w której znajduje się próbka nie osiągnie temperatury 925° C.

Po całkowitym spaleniu próbki wyłączyć ogrzewanie pierwszego pieca, ochłodzić wyjściowy koniec rury do spalań i odłączyć zestaw absorpcyjny. Absorbery A i D (oraz E, jeżeli go zastosowano) ochłodzić i zważyć. • Do całkowitego spalenia próbki większości rodzajów koksu wystarczy 1 h.

Po spaleniu należy sprawdzić, czy popiół pozostały w łódeczce nie zawiera niespalónych ziarn paliwa. W przypadku stwierdzenia niecałkowitego spalenia od-ważki, oznaczanie należy powtórzyć.

2.2.6. Obliczanie wyników. Zawartość węgla w próbce analitycznej koksu lub półkoksu z węgla kamiennego (C^a) obliczyć w procentach wg wzoru

ffl7 ~ WJ6

C^a m--0,2729-100    (3)

m

w którym:

nu — masa absorbera D (i E, jeżeli był zastosowany) przed wykonaniem oznaczania, g,

mi — masa absorbera D (i E, jeżeli był zastosowany) po wykonaniu oznaczania, g, m — jak we wzorze (1),

0,2729 — jak we wzorze (1).

Zawartość wodoru w próbce analitycznej paliwa (H^a) obliczyć w procentach wg wzoru

nt9 - mt

H^a ---0,1119-(100-W^a) (4)

m

w którym:

7W8 — masa abrsorbera A przed wykonaniem oznaczania, g,

W9 — masa absorbera A po wykonaniu oznaczania, g,

m — jak we wzorze (2),

W^a — jak we wzorze (2),

0,1119 — jak we wzorze (2).

2.2.7. Dopuszczalna różnica między wynikami ozna-czań — wg tabl. 2.

Tablica 2

Oznaczany parametr	Dopuszczalne różnice %
	w jednym laboratorium	w różnych laboratoriach
Węgiel (C^a)	0,3	0,5
Wodór’(H^a)	0,15
do 1%		0,30
powyżej l-r2%.	0,20

2.2.8. Wynik końcowy oznaczania — wg 2.1.8.

KONIEC

Informacje dodatkowe

{£

CU