skanowanie0065

Epilog

Z sercem pełnym radości wszedłem na wzniesienie,

Skąd widać miasto w jego rozległości całej.

Szpital, lunapar, czyściec, piekło i więzienie.

Gdzie wszystkie potworności jak kwiat wybujały.

Ty wiesz, patronie mego strapienia. Szatanie,

Że oczy me łez pustych wylewać nie chciały,

Lecz jak stary rozpustnik, potwornym kochaniem Chciałem się upić w starej gamratki ramionach.

Jej czar piekielny odmładza mnie nieprzerwanie.

Ty, co śpisz jeszcze, w płótna świtu otulona,

Ciężka, kaszląca, albo pyszna w lamowanych Szczerozłotem mrocznego wieczoru zasłonach.

Kocham cię, o, stolicy hańby! Kurtyzany,

Bandyci, często ofiarujecie rozkosze.

Których smak jest grubiańskim profanom nie znany.

' przełożył Mieczysław Jaśmin

Przypisy

'Paryski spleen, dedykowany pisarzom i krytykom Arsenowi Hous-saye. nie znalazł wydawcy za £ycśa poety i został ogłoszony w 1S69. tj. w dwa latt po jego śmierci.

'Aloysiu* Bertrand (1807-1841), prekursor gatunku zwanego poematem prozą; jego Gaspard de la Nuil.fanlalsles a la manierę de Rembrandt ei de Calloi, ogłoszony pośmiertnie staraniem Sainte-Bcuve*a, pozostał w XIX wieku niemal zupełnie nieznany.

*Intemc—exiemc. rozróżnienie funkcji w szpitalnictwie francuskim. Pierwszy to medyk, który po zdaniu egzaminu konkursowego jest przydzielony na stałe do szpitala, gdzie mieszka; drugi to student medycyny, który pomaga intemowi w pracach szpitalnych, ale nic należy do zespołu mieszkających w szpitalu lekarzy.

‘Nazwiska znanych wówczas lekarzy, specjalistów od chorób umysłowych.

'Joseph Stevcns (1819-1892), belgijski malarz zwierząt.