Droga parenteralna
Zalety:
• szybsze i bardziej przewidywalne wchłanianie leku
• można podawać leki niestabilne w środowisku przewodu pokarmowego
• można podawać pacjentom nieprzytomnym albo niewspółpracującym
• można dokładniej określić dawkowanie Wadv:
• konieczność zachowania aseptyki
• ból związany z iniekcją
• trudności w samodzielnym podawaniu przez pacjenta
• droższe preparaty
• możliwości powikłań (np. podanie leku domięśniowego do naczynia, ukłucie nerwu kulszowego, infekcja, miejscowe podrażnienie)
. praktycznie niemożliwa korekta po przedawkowaniu
J Podanie podskórne (s.c.) - lek jest wstrzykiwany poniżej skóry właściwej i przenika do krążenia przez ściany naczyń włosowatych:
Zalety:
• łatwe technicznie (możliwe samodzielne podawanie)
• szybkość wchłaniania można regulować przy pomocy środków ob-kurczających naczynia
Wady:
• leki drażniące mogą powodować ból, reakcje zapalne, martwicę . możliwa do podania objętość leku jest niewielka
"'podanie domięśniowe (i.m.) - lek przechodzi przez naczynia włosowate mięśnia do krążenia obwodowego:
Zalety:
• zasadniczo szybsze działanie niż po podaniu s.c.
• mogą być podawane większe objętości oraz bardziej drażniące substancje niż przy podaniu s.c.
• można wpływać na absorpcję leku (roztwory wodne - szybciej, olejowe - wolniej, postacie depot)
Wady:
• stopień wchłaniania zależny od ukrwienia mięśnia
• nie można modyfikować wchłaniania lekami wazokonstrykcyjnymi
• bardziej bolesne niż s.c.
• możliwość powikłań (zrosty, podanie do naczynia, uszkodzenie nerwu)