Fermentacja metanowa - osady
Jest najstarszą metodą stabilizacji osadów.
W osadnikach gnilnych, w części osadników Imhoffa oraz otwartych komorach fermentacji nie kontroluje się warunków. W urządzeniach tych osady są gromadzone przez pewien czas (najczęściej dłuższy niż 90 dni) po czym usuwa się je i poddaje dalszym procesom utylizacji. Biogaz ulega rozproszeniu w powietrzu atmosferycznym
Do fermentacji metanowej pod kontrola służą wydzielone komory fermentacji (WKF). Proces fermentacji odbywa się tu pod stałą kontrolą. Ponieważ proces fermentacji zachodzi w temperaturze ok. 35°C to do podstawowych operacji technologicznych należy okresowe mieszanie zawartości komory oraz ogrzewanie osadów.