SNC02064

molibdenowego. Następnie pobiera się 1 ml barwnego roztworu, rozcieńcza przez dodanie 9 ml wody imieizy jego absorpcję przy 660 nm wobec próby zerowej.

Cukry z wolną grupą karbonylową redukują jony Cu"' do tlenku miedziawego, który następnie wchodzi w reakcję z fosforomolibdenem i redukuje do błękitu molibdenowego. Nasilenie niebieskiej barwy jest proporcjonalne do ilości cukrów redukujących.

4. Oznaczanie białka.

Badaną próbkę białka o objętości 1 ml poddaje się reakcji z 5 ml odczynnika składającego się z 50 ml 2% roztworu NajCOj w 0.1 M NaOH, 0.5 ml I % roztworu CuSO-i i 0.5 ml odczynnika Folinapotasowego. Następnie, po 10 minutach dodaje się 0.5 ml odczynnika Folina Cicalteu i po upływie 30 minut mierzy absorpcję roztworu przy 650 nm wobec próby zerowej (1 ml wody).

5. Oznaczanie aktywności inwertazowei enzymu wolnego i immohilizowanego.

Oznaczenie aktywności inwertezy polega na oznaczeniu szybkości ubywania sacharozy lub szybkości powstawania cukrów redukujących w mieszanianie reakcyjnej, zawierającej 1 ml 0,2 M. Roztworu sacharozy oraz odpowiednią ilość inwertezy wolnej lub immobilizowanej. Po upływie 2,4,6, 8 minut pobiera się 0,2 ml próbki i oznacza zawartość sacharozy. Średni ubytek sacharozy przypadającej na I minutę przelicza się na jednostki aktywności enzymatyycznej, uwzględniając objętość mieszaniny reakcyjnej i masę użytego nośnika. Aktywność inwertazową enzymu wyraża się w jednostkach na gram nośnika (U/g).