48
Tabela 1
Zadania pedagogiki specjalnej
Częściowe zaburzenia procesów uczenia się (czasowe)
Częściowe zaburzenia procesów uczenia się
Lekkie upośledzenia (w granicach normy)
Ciężkie upośledzenia (inwalidztwo w rozumieniu ubezpieczenia inwalidzkiego)
Placówki ruchome
Normalne szkoły z poradnictwem w zakresie pedagogiki specjalnej
Małe klasy
Szkoły specjalne
Szkoły specjalne z internatem
Tabela 2
Propozycje pedagogiki specjalnej Tendencja spadkowa | ||
Szkoła i zakład specjalny | ||
Szkoła specjalna z tygodniowym internatem | ||
Szkoła specjalna, szkoła dzienna Małe klasy, szkoły specjalne | ||
Zakłady specjalne ze szkołą | ||
Integrujące lekcje lecznicze | ||
Lekcje indywidualne, lekcje pomocnicze, terapie | ||
Poradnictwo dla rodziców i nauczycieli | ||
Propozycje pedagogiki specjalnej Tendencja zwyżkującą |
czne polityki oświatowej, zgodnie z którymi ustalane są podstawowe zadania: W zakresie rodz ice - dz iecko
Wszelkie nieprawidłowości w rozwoju dziecka powinny być dostrzeżone jak najwcześniej. Poradnictwo oraz wczesna pomoc udzielona rodzicom, to pierwsze środki stosowane w pedagogice specjalnej. Środki te powinny być stosowane we współdziałaniu z rodzicami, a później - ze szkołą. Fachowa pomoc w zakresie pedagogiki specjalnej, medycyny i psychiatrii powinna towarzyszyć wychowywaniu i nauczaniu dziecka upośledzonego.
W sferze fachowej
Poszczególni pracownicy oraz zakłady koordynują działania pedagogiczne, medyczne oraz psychologiczne. Rozumie się przez to również współpracę i wzajemną wymianę informacji. Personel nauczycielski i wychowawczy posiada odpowiednie fachowe kompetencje. Nauczanie i dalsze kształcenie musi przebiegać systematycznie w przedszkolach, szkołach podstawowych oraz w wyższych zakładach kształcenia. Wszystkie starania pedagogiki specjalnej służą wyrobieniu możliwie największej samodzielności jednostki, jak -również socjalnej i zawodowej integracji. Wymogi stawiane pedagogom podlegają stałej zmianie. Wszyscy uczestniczący w procesach wychowania i nauczania muszą w sposób elastyczny i kreatywny poddawać się tym zmiennym wymogom.
Poniżej przedstawiam poszczególne środki, którymi dysponuje pedagogika specjalna w Szwajcarii. Należą do nich:
1. system wczesnej pomocy;
2. szkoły specjalne;
3. postępowanie wspomagające i terapeutyczne;
4. postępowanie przygotowujące do zawodu.
Ad 1. Wczesną pomocą objęte są wszystkie rodzaje upośledzeń. Poszczególne służby, jak na przykład wchodzące w skład punktów pedoaudiologicznych są w wysokim stopniu wyspecjalizowane, pozostałe pracują na szerszej płaszczyźnie. Służby te pełnione są przez odpowiednie zrzeszenia rodzicielskie, bądź też przez inne organizacje prywatnej pomocy na rzecz inwalidów; Korzystają one z finansowego wsparcia instytucji publicznych. Po rozpoznaniu u dziecka upośledzenia udziela mu się tzw. wczesnej pomocy, aż do momentu rozpoczęcia nauki w grupie. Później trafia ono z reguły do szkoły specjalnej. Wychowawca pracujący w systemie wczesnej pomocy opiekuje się 25-35 dziećmi.
Ad 2. Głównym celem szkolnictwa specjalnego jest związanie dziecka upośledzonego z naszą wspólnotą kulturową, tak więc w przypadku ciężko upośledzonych późniejsze przystosowanie ich do pracy zarobkowej, zaś w przypadku lżej upośledzonych przejście ich do regularnej szkoły. W Szwajcarii rozróżniamy dwa rodzą-