i <* Diagnostyka psychiatryczna 49Q
3 |
1 łagodna |
wyraża pewien smutek i zniechęcenie tylko w odpowiedzi na pyta-nii, lecz bez wskazówek obniżenia nastroju w ogólnej postawie i zachowaniu |
4 |
umiarkowana |
zdecydowane uczucia smutku łub bezradności mogą być ujawniane spontanicznie, lecz obniżenie nastroju nie ma większego wpływu na zachowanie czy funkcjonowanie społeczne i zwykle można pa-cjcnta rozweselić |
5 |
umiarkowanie ciężka |
zdecydowanie obniżony nastrój wiąże się z niewątpliwym przygnębieniem i pesymizmem, utratą zainteresowań, zahamowaniem psychomotorycznym i pewnym zaburzeniem łaknienia i snu; pa-cjcnta trudno rozweselić |
6 |
ciężka |
znaczne nasilenie obniżenia nastroju z utrzymującymi się uczuciami przygnębienia, a czasem rozpaczy, beznadziejności i mniejszej wartości; ponadto, większe zaburzenia łaknienia lub snu oraz normalnego funkcjonowania ruchowego i społecznego, możliwe są przejawy zaniedbania się |
krańcowa |
nastrój depresyjny poważnie zaburza większość ważnych funkcji życiowych; przejawy obejmują: częste rozpaczanie, nasilone objawy somatyczne, upośledzenie koncentracji, zahamowanie psychomotoryczne, brak zainteresowania otoczeniem, zaniedbanie się; możliwe są urojenia depresyjne lub nihilistyczne oraz myśli lub działania samobójcze |
G7. Zahamowanie ruchowe. Ograniczenie aktywności ruchowej przejawiające się spowolnieniem lub zmniejszeniem ruchów i wypowiedzi, obniżeniem reaktywności na bodźce i osłabieniem napięcia ciała. Podstawa oceny: przejawy zahamowania występujące podczas badania oraz poznane dzięki informacjom od pracowników opieki podstawowej lub
rodziny.
1 |
nie v7stępuje |
określenie nie znajduje zastosowania |
2 |
minimalne |
nieprawidłowość wątpliwa, może sięgać górnej granicy normy |
3 |
łagodne |
niewielkie, lecz zauważalne zmniejszenie częstości ruchów i wypowiedzi; w rozmowie i gestykulacji może być trochę mniej produk-tywny |
4 |
umiarkowane |
ruchy pacjenta są wyraźnie spowolniale, a mowę może cechować słaba produktywność polegająca na opóźnianiu odpowiedzi, przeciąganiu przerw i wolnym tempie wypowiadania się |
s |
umiarkowanie ciężkie |
znacznie nasilony spadek aktywności ruchowej prowadzi do wysoce nieproduktywnego porozumiewania się lub ogranicza funkqono-wanie społeczne i zawodowe; zwykle znajdowany jest w pozycji sie-dzącej lub leżącej |
6 |
ciężkie |
ruchy skrajnie powolne, co ogranicza aktywność i wypowiedzi do minimum; w istocie dzicń.*spędza na bezczynnym siedzeniu lub leżeniu |
7 |
krańcowe |
jest niemal całkowicie znieruchomiały i praktycznie nic reaguje na bodźce zewnętrzne ‘ |
G8. Brak współpracy. Czynna odmowa zastosowania się do woli ważnych osób, w tym prowadzącego badanie, personelu szpitalnego lub rodziny, co może łączyć się z nieufnością, przyjmowaniem postawy obronnej, uporem, negatywizmem, odrzucaniem autorytetów, wrogością lub wojowniczością Podstawa oceny: zachowania obserwowane podczas badania oraz informacje przekazywane przez pracowników opieki podstawowej lub rodzinę.
1 |
nie występuje |
określenie nie znajduic zastosowania |
2 |
minimalny |
nieprawidłowość wątpliwa, może sieeać górnej granicy normy |
3 |
łagodny |
stosuje się do poleceń z niechęcią, niecierpliwie lub z kpiną; może biernie sprzeciwiać się poruszaniu w czasie badania drażliwych spraw |
4 |
umiarkowany |
czasem otwarcie odmawia spełniania normalnych wymagań społecznych, takich jak: posianie własnego łóżka, uczestniczenia w zaplanowanych zajęciach itp; może okazywać wrogą, obronną lub negatywną postawę, ale zwykle potrafi nawiązać współpracę |
s |
umiarkowanie ciężki |
często nic spełnia wymagań swego otoczenia i może być opisywany przez innych jako „wyrzutek" lub osoba z „ciężko zaburzonymi postawami" brak współpracy przejawia się widoczną postawą obronną lub rozdrażnieniem wobec badającego i niechęcią do podejmowania wielu tematów |
6 |
ciężki |
wysoce nicwspólpracujący, ncgatywistyczny, a czasem również zbuntowany,- odmawia stosowania się do większości wymagań społecznych i może nie pozwolić na rozpoczęcie i dokończenie pełnego badania |
7 |
krańcowy |
aktywny opór poważnie wpływa na wszystkie ważniejsze obszary funkcjonowania; pacjent może odmawiać udziału we wszelkich kontaktach społecznych, utrzymywania higieny osobistej, rozmowy z rodziną lub personelem oraz choćby krótkiego uczestnictwa w badaniu |
G9. Niezwykle treści myślenia. Myślenic cechujące się pomysłami obcymi, fantastycznymi lub dziwacznymi, rozciągającymi się od takich, które są odległe czy nietypowe, do takich, które są zniekształcone, nielogiczne i całkowicie niedorzeczne. Podstawa oceny: treść myśli wypowiadanych podczas badania.
1 |
nie występują |
określenie nie znajduje zastosowania |
2 |
minimalne |
nieprawidłowość wątpliwa, może sięgać górnej granicy normy |
3 |
łagodne |
treść myślenia jest trochę osobliwa łub idioęynkracyczna, albo tez znane sprawy ujmowane są w dziwnym kontekście |
4 |
umiarkowane |
wypowiadane pomysły są często zniekształcone, a niekiedy całkowicie dziwaczne |
5 |
umiarkowanie ciężkie |
wypowiada wiele obcych i fantastycznych myśli (np. jest adoptowanym synem króla, uciekł z cdi śmierci) lub trochę takich, które są całkowicie niedorzeczne (np. ma setki dzieci, otrzymuje informacje radiowe z przestrzeni kosmicznej przez plombę w zębie) |
6 |
ciężkie |
ujawnia wiele pomysłów nielogicznych lub absurdalnych, albo trochę takich, które mają charakter zdecydowanie dziwaczny (np. ma trzy głowy, jest przybyszem z innej planety] |
7 |
krańcowe |
myślenie wypełnione jest pomysłami niedorzecznymi, dziwacznymi i groteskowymi |