* 4 Diagnostyka psychiatryczna 494
5 |
'.imiui kowanie ciężkie |
biernie uczestniczy tylko w mniejszości zajęć 1 praktycznie nic wykazuje żadnego zainteresowania ani inicjatywy, ogólnie, prawic nic spędza czasu z innymi osobami |
6 |
ciężkie |
skłania się do apatii i izolacji, bardzo rzadko uczestnicząc w aktywności społecznej i sporadycznie zaniedbując własne potrzeby; bardzo rzadko podejmuje spontaniczne kontakty społeczne |
i N5 nc| po pro ora l |
krańcowe . Zaburzenie mysi *o, przejawiające się j mydlenie konkret blemów 1'odsiawa z korzystanie w cza nic występuje |
głęboko apatyczny, społecznic wyizolowany i nic dbający 0 siebie nia abstrakcyjnego. Upośledzenie myślenia abstrakcyjno-symbolicz-trudnościami klasyfikowania, tworzenia uogólnień oraz wykraczania nc lub egocentryczne podczas zadań polegających na rozwiązywaniu )ccny: odpowiedzi na pytania 0 podobieństwa i interpretację przysłów sic badania z myślenia typu konkretnego lub abstrakcyjnego. określenie mc znajduje zastosowania |
2 |
minimalne |
nieprawidłowość wątpliwa, może sięgać górnej gTanicy normy |
3 |
łagodne |
skłonność do dosłownych lub osobistych interpretacji trudniejszych przysłów, mogą również występować problemy z posługiwaniem się pojęciami bardziej abstrakcyjnymi lub słabo powiązanymi |
4 |
umiarkowane |
często korzysta z podejścia konkretnego,- ma trudności z większością przysłów i niektórymi kategoriami; skupia uwagę głównie na aspektach funkcjonalnych i cechach wybijających się |
5 |
umiarkowanie ciężkie |
posługuje się przede wszystkim podejściem konkretnym, przejawiając trudności w przypadku większości przysłów i licznych kategorii |
6 |
ciężkie |
niezdolny do uchwycenia abstrakcyjnego znaczenia wszelkich przysłów i wyrażeń obrazowych, potrafi klasyfikować tylko według najprostszych podobieństw; myślenie jest albo puste, albo ograniczone do aspektów funkcjonalnych, cech wybijających się i inter-preucji idiosynkratycznych |
* N6. zwy zmn obse 1 |
krańcowe Brak spontaniczne zane z apatią, bezw iejszcmcm płynnoś rwacia procesów po me występuje |
potrafi używać tylko konkretnego sposobu myślenia; me wykazuje żadnego zrozumienia przysłów, pospolitych przenośni i porównań ani prostych kategorii; nawet cechy wybijające się i atrybuty funkcjonalne mc śluzą jako podstawa do klasyfikowania; ta ocena może stosować się do tych. którzy nawet w minimalnym stopniu nie potrafią współdziałać z badającym, z powodu znacznego upośledzenia procesów poznawczych >ści i płynności rozmowy. Ograniczenie prawidłowego toku rozmowy olnością, obronną postawą lub deficytem poznawczym. Przejawia się ci i produktywności procesu słowno-interakcyjnego. Podstawa oceny: znawczo-słownych podczas badania. określenie nie znaiduje zastosowania |
2 |
minimalne |
nieprawidłowość wątpliwa, może sięgać górnej granicy normy |
3 |
łagodne |
w trakcie rozmowy przejawia mało inicjatywy; odpowiedzi są krótkie i proste, wymagają od badającego bezpośrednich i kierunkujących pytań |
4 |
umiarkowane |
rozmowa me ma swobodnego toku, jest nierówna i utykająca, do uzyskania właściwych odpowiedzi i postępu w rozmowie często potrzebne są pytania kierunkujące |
4.2. Narzędzia oceny sidnu y»y w
5 |
umiarkowanie ciężkie |
wykazuje znaczne ograniczenie spontaniczności i otwartości, odpowiada na pytania badającego tylko jednym lub dwoma krótkimi zdaniami |
6 |
ciężkie |
odpowiedzi pacjenta ograniczone są głównie do kilku słów lub krótkich zwrotów zmierzających do uniknięcia lub przerwania rozmowy (np. „nic wiem", „nic wolno mi powiedzieć”), z tego powodu rozmowa jest poważnie zaburzona i wysoce nieproduktywna |
7 |
krańcowe |
słowny efekt (interakcji) sprowadza się, co najwyżej, do przypadkowych wypowiedzi, co sprawia, że rozmowa nic jest możliwa |
N7. Myślenie stereotypowe. Zmmciszona płynność, spontaniczność i elastyczność myślenia przejawiające się sztywnością, powtórzeniami i jalowością jego treści Podstawa oceny: obserwacja procesów poznawczo-slownych podczas badania
1 |
nie występuje |
określenie nie znajduje zastosowania |
2 |
minimalne |
nieprawidłowość wątpliwa, może sięgać górnei granicy normy |
3 |
łagodne |
pewna sztywność postaw lub przekonań; pacjent może odmawiać rozważenia alternatywnego stanowiska łub z trudem przechodzić od jednej do drugiej myśli |
4 |
umiarkowane |
rozmowa obraca się wokół stale powracającego tematu, powodując trudności z przejściem do nowego zagadnienia |
S |
umiarkowanie ciężkie |
myślenie jest sztywne i powtarza się do tego stopnia, iz mimo wysiłku badającego, rozmowa ogranicza się tylko do dwóch lub trzech dominujących tematów |
6 |
ciężkie |
niekontrolowane nawracanie do żądań, stwierdzeń, pomysłów lub pytań, które poważnie zaburzają rozmowy |
7 |
krańcowe |
myślenie, zachowanie : rozmowa są zdominowane przez stale powtarzanie utrwalonych myśli lub skąpych zwrotów, prowadzące do wybitnej sztywności, niedostosowania i zawężenia komunikacji z pacjentem |
Cl. Troska o ciało. Skargi na dolegliwości somatyczne albo przekonanie o chorobie cielesnej lub zaburzeniu czynności ciała. Ich zakres rozciąga się od niejasnego poczucia bycia chorym do wyraźnych urojeń o katastrofalnej chorobie somatyczna. Podstawo oceny: treść myśli wypowiadanych w czasie badania
1 |
nic występuje |
określenie mc znajduje zastosowania |
2 |
minimalne |
nieprawidłowość wątpliwa, może sięgać górnej granicy normy |
3 |
łagodne |
dostrzegalne zatroskanie zdrowiem lub sprawami cielesnymi, przejawiające się sporadycznymi pytaniami i potrzebą uspokajających zapewnień |
4 |
umiarkowane |
skargi na zle zdrowie lub funkcjonowanie ciała, lecz bez jakiegokolwiek przekonania urojeniowego; nadmiar troski można uspokoić przez uspokajające zapewnienia |
5 |
umiarkowanie ciężkie |
uzewnętrznia liczne lub częste skargi na chorobę somatyczną lub zle funkcjonowanie somatyczne, albo ujawnia jedno lub dwa wyraźne urojenia obejmujące takie tematy, ale nie jest nimi pochłonięty |
6 |
ciężkie |
pochłonięty jest jednym lub kilkoma wyraźnymi urojeniami choroby somatycznej lub dysfunkcji organicznej, lecz jego afekt nie jest całkowicie pod wpływem tych wątków, a badający może z pewnym wysiłkiem odwrócić taki kierunek myśli |
7 |
krańcowe |
liczne i często wypowiadane urojenia somatyczne lub tylko nieliczne urojenia somatyczne o charakterze katastroficznym, które całkowicie zdominowały afekt i myślenie pacjenta |