szwy 25252525282 2525252529

gęggfe

Hyc. 14. Szwy przerywane piono-we: A — si^r.y „bliski-bliski-daleki-daleki"; 3 — skćrr.ę-rr. :tiricwv „bliski-ćaleki-daleki-blis-k:'; Ć — skórny wywijający: D — skóm?-•^ŚsŚdskóEBy wywijający; T, — liliowy Lem-berta, który nie przebija błony śluzowej

okrągłym zaciskiem, wyizolowując tę jego część, która ma być rozcięta. Na jelito, po wymasowaniu treści pokarmowej ku odbytowi, zakłada się dwa zacisk; i dopiero potem, przecir.a ścianę jelita. Na macicę i pęcherz moczowy nie zakłada się zacisków. Mocz można przed rozcięciem pęcherza usunąć cewnikowaniem lub po otwarciu jamy brzusznej odessać strzykawką. Zawartość macicy jest zwykle jałowa, wyjątkowo przy zakażeniu dróg rodnych przed rozcięciem narząd ten trzeba obłożyć serwetami chroniącymi jamę otrzewnową.

Przy szyciu trzew obowiązuje na ogół zasada nakładania dwóch rzędów szwów. Taki sposób szycia ma zapewnić całkowitą izolację światła narządu od jamy otrzewnowej. Nawet nici użyte do zakładania szwu nie powinny na wylot przebijać ściany narządu, aby nie stać się drogą dla bakterii, chociaż r.a ter. temat istnieją różnice poglądów.

Pierwszy rząd szwów łączy ze sobą wszystkie warstwy przeciętej ściany narządu i nosi nazwę szwu zatopionego. Drugim rzędem, chwyta się ścianę nie głębiej niż do błony podśluzowej i zatapia się nim poprzedni. W ten. sposób zbliżone zostają do siebie błony surowicze obydwu brzegów rany, a jednocześnie szwy komunikujące się ze światłem narządu nie kontaktują się z jamą otrzewnową.

A

Na tej zasa cherza moczow niec-do-końca’* Narządy, kt cica. powinny krótkimi. Szyj; nie tylko zakł.

A

Hyc. 16. S:wy cis; ćobny, lecz nie s.ę

60