Nitryfikacja- przekształcanie amonu i soli amonowych do azotynu, a następnie do azotanu w glebie. Organizmy utleniające amon dostarczają substrat dla tych, które utleniają azotyn. Przeprowadzana przez bakterie nitryfikacyjne. I. NHT+1,502>>>N02+H20+273,9 kJ utl. Amonu- nitro N:C 35,4:1 II. N02~+ 0,5O>>> N03“ + 73, 3 kJ utl. Azotynu- nitro N:C 135:1 mniejsza wydajność Nie odkryto jeszcze bakterii bezpośrednio przeprowadzających cały ten proces. Drobnoustroje I- Nitrosomas europea (małe pałeczki z polarną rzęską), Nitrosolobus multifomis (owoidalne komórki w śluzowych skupieniach), Nitrosopira briensis (spiralne), Nitrosococcus oceanus. Drobnoustroje II- Nitrobacter winogradskyi, agilis, humbergebssis, Nitrococcus mobilu. Są to bakterie chemolitoautotroficzne. Przebiega to w glebie w warunkach tlenowych. Produkty:. N02", N03"' NH2OH, [NOH] i energia. Dokonywany przez samożywne bakterie glebowe, które wykorzystują uwalnianą w tym procesie energię do biosyntezy związków organicznych, z C02 i H20. Źródłem węgla jest dwutlenek węgla. Szlak utleniania amonu: NH3>>> NH2OH >>>
[NOH]>>> N02">>> N031 etap jest endoergiczny i katalizowany przez monoksygenazę amonową. Atom tlenu z NH2OH jest z tlenu atmosferycznego. II jest katalizowany przez oskydoreduktazę hydroksyloaminową. Jedynie etap utleniania hydroksyloaminy do azotynu i potem do azotanu daje energię wykorzystaną.
Powoduj zakwaszenie gleby, dlatego dodaje się spowalniacze nitryfikacji. Azotany a wolno wiązane przez koloidy glebowe, przez co są wypłukiwane w głąb profilu. Powoduj to niedobór NC>2‘. Przez to są ogromne straty. Gdy azotyny trafią do zbiornika wodnego powodują jego eutrofizację-zarośnięcie, a następnie przekształca się w bagno. Takie bakterie należą do flory glebowej i uczestniczą w powolnym utlenianiu produktów pośrednich powstających podczas rozpadu zw. Organicznych. Tworzą azotany, najchętniej wykorzystywaną przez roślinę formę azotu. Jony amonowe w dobrze nawietrznych glebach szybko są utleniane. Zastępowany jest kation anionem. To zakwasza i zwiększa rozpuszczalność minerałów- jonów Potasu, wapnia, magnezu i fosforanów. Bakterie niszczą wapienie i cement, bo utleniają amon z atmosfery lub odchody zwierząt do kwasu azotowego.
bakterie (organizmy), które zdobywają energię potrzebną do życia z utlenienie związków nieorganicznych. Np. bakterie nitryfikacyjne, siarczkowe, wodorkowe, żelazowe. Używają energii chemicznej. Zakwaszają środowisko. Związki są katalizowane przez specjalne enzymy. Powodują one przyłączenie tlenu. Źródłem węgla i akceptorami elektronów są związki nieorganiczne Źródłem węgla i akceptorami elektronów są związki nieorganiczne. Są to bakterie wodne i glebowe. Bakterie siarkowe uzyskują energię potrzebną do asymilacji, C02 podczas utleniania siarki i jej związków. Siarkowe- Beggiatoa- bakterie nitkowate- utleniają siarkowodór do czystej siarki H2S +0,5O2>>> H20+ S Thiobaccillus-
1