JęsyiJw. .11:*- bardo Kflsyti pri wr,-:«tes ttraktzztiTtł, Jtk p>i.ii: as-fiikk:, ij •tykŁiiy Ł5a*v ..s* ił/ uc po'.:bsU 'zł temat rcmydi teorii
cc-,-;: niw- — *»b. JodJcr*zk:,
J.C wzgzędec -ogiezsym zimi&friU iiiiUlz zł «:id mowy la rJtjedsokrctnU krytykowane, taictł •» cdsieritniu d: ez*śc! mowy wyritsift-tyci - języku polikim. KU płwtc-rmjąc dokładało pcticregilnyó punktów krytyki, przypomnijmy tyike/ iv podział nie eperaje kryteriami ściśle uitsJs-zyrii, jcdnoii^ai z* każdym izczeblu poddilu. Eryterit morfotcji.-zne, lys-taktyczne, semantyczno mają al« łączyć i uzupełn&ć, -x Utccie tsś kłócą tlę ! gmatwają. Wzbierze leksemów wyróżnia tU na pr77kb.1l eSeaęaty opozycyjne w etczunku doTanyóJTtySb pcd względem zemftńtyomrn (zahtki) albo tylko pod względem składniowym (różne części 520x7 nieodmienno) 1 takie wyróżniono a* podstawie różnych kryteriów klaty lekzemów ztoją obck rkbTe jako człony jednolitego podziału.
~ Niedokładne zproeytowtnie podstaw kisiyfiiieji etw&rza poważne kłopoty 1 teoretykom, i aacczycłełon, i uczniom. Oczywiście ca ten etan rzeczy nie można przyattd wtody, gdy <*>m Jest opla teoretyczny (pod jakimś względem) zbiorą jednostek słownikowych Języka naturalnego. W takiej opisie naloty przestrzegać znaad podziału logicznego. Jut to zzczególnle ważne p«7 opisach sformalizowanych, choćby cz«*dowo. Tutaj sriezzanie róinycb zwad podziału prowadzi do bardzo niepożądanych konsekwencji praktycznych.
Wyobraźmy tobU na przykład, te chcemy badać częztcdó utycia pouczę pilny eh części mowy w Języka polskim, uwzględniając Ich najważniejsze cechy gramatyczne. Jeśli opseż^emy klaeą zaimków, to dla każdego Ukłcan musimy podawać następując* initrmseje: ‘
~1. Czy to lektem nieodmienny, ozy odmienny t
2. Jeśli odmienny, to czy tylkc przez przypadek, czy także przez rodzaj 1 J. Jeśli odmienny przez przypadek i rodzaj, to czy oćJnJtnny przez 15czbę 1
Zalotnic od tych cech, opisując grami tycznie wystąpienia poszczególnych «ld» w tekście, będziemy Jo klwyiSowad Jako formy wyrazowe następujących lehsemów:
o) nieodmiennych — jako zaimki przy słowne;
b) odmieniających się przez przypadek, a nie przez rodzaj — Jako zaimki rteczowae (kwestia ewentualnej odmiany przez liczbę Jen tu obojętna - wielo zalety cd sposobu wyróżnienia paradyga&tćw: to, CZ7 js 1 tej to rólce formy wyrazowe tego aamego Ukwac, ery ut rdtnych lekecmćw, Jeat kweatlą czysto umowną);
o) odmieniających »!? przez przypadek, rodzaj i liczbę - Jako zaimki przy-miot n«;>
d) odmieniających ilę przez przypadek i rodzaj, ale nie odmieniających tlę przez' liczbę (np. 8* — Gt) — Jako zaimki liczebne (Jeśli nie wyróżniamy klaiy Zaimków liczebnych, to tę ostatnią grapę łączymy z pienroą, sic to Jert Jut (piętrzenie aiełonaekwcacyj).
£5