działania Rady na wszystkich poziomach.
W roku 2004 Javier Solana z Hiszpanii został ponownie powołany na Sekretarza Generalnego Rady. Jest on także Wysokim Przedstawicielem ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZB), przyczyniając się w tej roli do koordynacji działań UE na arenie międzynarodowej. Według nowego Traktat lizboński, Wysokiego Przedstawiciela miałby zastąpić Minister Spraw Zagranicznych UE.
Sekretarza Generalnego wspiera jego zastępca, odpowiedzialny za zarządzanie Sekretariatem Generalnym.
Ile głosów ma każdy kraj?
Decyzje w Radzie zapadają w drodze głosowania. Im większa jest liczba ludności danego kraju, tym więcej ma głosów. Tym niemniej, liczba głosów jest ważona na korzyść państw słabiej zaludnionych.
Francja, Niemcy, Wielka Brytania i Włochy: 29
Belgia, Czechy, Grecja, Portugalia i Węgry: 12
Austria, Bułgaria i Szwecja: 10
Dania, Finlandia, Irlandia, Litwa i Słowacja: 7
Cypr, Estonia, Luksemburg, Łotwa i Słowenia: 4 Malta: 3
Większość kwalifikowana
Decyzje w niektórych szczególnie drażliwych dziedzinach, takich jak wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa, podatki, polityka azylowa i imigracyjna, wymagają jednomyślności Rady. Innymi słowy, każde państwo członkowskie ma prawo weta (zablokowania decyzji) w tych obszarach.
Jednak w większości dziedzin Rada podejmuje decyzje, głosując „większością kwalifikowaną" (ang. QMV- qualified majority voting).
Większość kwalifikowana wymaga zgody większości państw członkowskich (a w niektórych przypadkach dwóch trzecich liczby państw) oraz co najmniej 255 głosów „za" - co stanowi 73,9% całkowitej liczby głosów w Radzie.
Dodatkowo, każde państwo członkowskie może wystąpić o sprawdzenie, czy głosy „za"