tekst0

SM

bota

m

•* ttastae ą Mi MtataB tafaśeata od my

4o cśwJH ob^-r

ŁO

Ił Uto

wyobraźnie i zarazem maksymalnie ją    I

wać. Identyfikując się z ftieanwiOByBb^' obejmującym wszystkie wymiary eman, a identyfikować śę również z punktem środki wykłócającym jakikolwiek wymiar czaso. itaal C2ć sę jednocześnie ko obwodowi i ku środew Z tatow właśnie podwójnym niebem umyte. ^ tykamy się w Bozfetay komedii Dantego. »    ¹

śni 5cya Dante ukazuje nam .następu j—y

Dal centro al cerefaio, e sś dal cerchio ai centry Kores* !'acęna is on ritondo vaso,

SecaBbdii pertotsa fuori o dentrou.

»oda w koliste zamknięta naczynie;

gdy otwór zrobisz na cnie lab w obwodzie.

z brzegów do środka lub ko brzegom płynie.¹

iak woda w naczyniu, która porusza się zaiwi* od środka na zewnątrz, jak od brzegów ku irodknr. dusza poety kieruje się zarówn&ku Bogu «cs-j^zii wsgys&o arakał, jak ku Bogu znajdu jąses;

pośrodku wszystkich rzeczy. Tęn__i&iwzj:; tśaraiaer Dantejskiej . boskoicL. je j ahsol^ns jf-indkowame i absolutna kofastość. przejawia a-w voelu    które zakończone są złsł-

oes Bop w mebig pod rintryią koła-i pt±-3o£ pgwiżdaj^te. jest .jl punto a cui tafii i. tempi swa presentT — punkty, w któryby* ',~ćśt    obecne'' ⁷; „0ve s^Japplffita ogni Cb

ed ogB3 Quaado — .do którego odpo«y-ą py wm j    » Istnieje wyra*:

ntŁj^ pcgdędzy" tymi' dwoma fragmentami Bc*

*    ^r rozdziałów Nowego tycia* w któryż:

"*ta Oantemu i mówi mm > je '    . od którego wszystkie punk?

tigdMkowo odległe; ale z tobą Jed kwątpliwie znaczyć, » woć jVB. która ograniczona Jtf boża, centrum wszystkict

obejmuje zarówno przyazśość, jak i prae*

J to samo mówi doktryna świętego Tomana

—■

L, -nif zaaazg afefresa w jakóckołwkk bądź K czy momencie czasu Naocznym niejako przy-rg- tego może być koło: określony poakt na jego uS&e. aczkolwiek ęj^odzidfiy, nie śUucjc Jtd&o-s jakimkolwiek punktem' różnym od mego jgSss położenia, gdyż obwód powstaje z fcc2ejr.c>-natomiast Środek, znajdujący ną poza iesi bezpośrednio przeciwległy jakiem ukoi-■ określonemu punktowi na obwodzie.**

Łciaaść podobna fęgt dg środka k<£ą^czźo:u-yfcfc jEs i niepodnHna, zawiera w""so6apgały przebieg U& którego każda część jest w mej jednakowo

k ińega wątpliwości, że do tych właśnie frag-sów odwołuje się inny scholastyk tej samej ESd, Piotr Aunol, gdy pisze:

■ luektórzy Posługują się obrazem środka kafe I jego basanka do wszystkich punktów na obwodzie, twkr-ta om również, że podobny jest on do nunc wiecz-pścs i jego stosunku do wszystkich cząstek czasu meCBMŚĆ tedy — powiadają — współistnieje akłaal-[» r całością czasu.**

Z powyższych tekstów wynika, że dla Dantego, padebnie jak dla większości myślicieli jego epoki Duns Szkot jest tu jedynym wyjątkiem), położe-aie środkowego punktu koła wyobraża me tylko jefeość i nieruchomość czasu boskiego, ale również [ ttabcznośfc jednoczesnych stosunków, jakie istnieją I pomiędzy nim a zewnętrznym i ruchomym czasem Stairzeó. Wieczność nie jest po prosto osią, wo-^r *: • óre i obraca sie ezas:~resi oea~"również punk-|    wl^^s^ifpSBsatTne‘Łóiałbifcga&aŁ.

aanenii czasu przeszłego^T~przy^gga> JafełQg|<L v. ladoroSći jB?&- Jo samo wyjaśniał już ^.latończyk Prorius w tekście znanym średnio-