A
nruklur** rozumiani* UIWOHI ..piwmuw w
aensu po*- tym. co m-t-to bezpośrednio pnurd*« _
ttną treść utworu ujmuje jako iymb°l (znak) treści uk
78)
.ca nie -tf«rcz-ją utworu, lect podają w krótkiej M| uogólniony auta. np. o Mot^ych azatocii cejarza jMc rulety bać *ię o urząd ery pracę, ale uwiu pwtąi ■godnie ze owotm zdrowym rozsądkłśm i rnnować pra^H Albo na temat baśni Ostatnia perlą: „Autor przekazując te wj darzenia, chciał naa pouczyć o życiu, ponieważ gdyby zabrakł ostatniej perły — wróżki Troski, człowiek nie doceniłby innyt pereł: zdrowia, bogactwa, powodzenia i miłości”. Wypowiedzi ' świadczy, że mali odbiorcy nie zatrzymują uwagi na konkretac potrafią się od nich oderwać i przejść do rozumowania ahstra! cyjnego.
„Dziecko staje się wreszcie zdolne zrozumieć, -- pisze F.. Gt tmejer — że czytany tekst jest upostaciowaniem pewnej abstra cyjnoj myśli. Pojawia się u niego nastawienie na symbol F czątkowo otrzymane interpretacje symboliczne mogą być nau błędne. Świadczą one jednak, że owo nastawienie na symbol ; powstało w umyśle dziecka. Wie już ono, że treść dosłowna znakiem, że wskazuje na inną, wtórną, ale istotniejszą tre (s. 148).
Autorka omawianej pracy skupia uwagę na dwóch skrajny kategoriach interpretacyjnych: faktycznej i symbolicznej, kt .ostały w książce bogato egzemplifikowane. Kryteria zastosowi v wyróżnieniach kategorii przejściowych — baśniowej i rei syjnej — są niejasne, co już sygnalizowano wyżej, a najbard; kąpc informacje związane są z kategorią interpretacji refleks ej. Pionierska rozprawa E. Guttmejor skupia uwagę głównie lalizie statystycznej, niedosyt budzi analiza zastosowanych po