ŁŚ6

178

tj    - (°C) lub (k) - temperatura oleju ne wejściu do łożyska,

tj    - (°C) lub (K) - toeperatur* oleju na wyjściu z łożysk*.

Współczynnik przechodzenia ciepła przyjauje elf:

a 3 i} -JZ-

■^Z deg

dla łożysk w otoczeniu bez przewiewu powietrza (prędkość powietrza u -■ 0 a/a),

a S 20 w^W    dla u<l a/a,

a* deg

a • 7 ♦ 12-

dle - u> 1 b/s.

Przyrost teaperatury oleju    At_el ■    przyjmuje    •

ót_Q^    -    0-3 deg    -    w    łożyskach    aaarowanych pierścieńiea,

At_ei    -    3 -15 deg    -    w    łożyskach    ze eaarowanlea    obiegowy*,

At_ol    •    15-30 deg    -    w    łożyskach    za eaarowanlea    obiegowya 1    dodatkowye

chłodzenie*.

Zewnętrzne powierzchnię łożyska projektowanego szacuje elf wacl.-g pierwszych szkiców konstrukcyjnych. Orientacyjnie aożne przyjmować:

A * (4 - 10) n1 d .    (2.184)

Współczynnik tarcia płynnego Jest funkcję paraaetru So**erfelda 1 luzu względnego:

34

(2.185)

So

fJ • ■■ ■    dla So>l

dla So <1

34

U m -

~ So

gdzie

So

P 4‘

IPal

4 t-J,

n (n s/a²) (lepkość oleju w tenperaturze t), co (s-¹). c (-).

Ciepło właściwe c 1 gęstość oleju p w zależności od teaperatury podano na wykresach na rysunkach 117 i 118. Na rysunku 119 podano także wykres wartości Iloczynu c *p.

177

3ak widać - wzorea (2.182) wygodni* Jaat posługiwać alf wtedy, gdyr

-    rozwala alf tylko chłodzanla naturalna (nla wyetępl drugi okład- * nlk prawaj strony)₍ a więc nic trzabe szacować wielkości c i p (w funkcji zarówno ni* znanoj jaszcza tssparatury, jak 1 ni* dobranego Jaszcze oleju),

-    -łożysko przelicza alę dla określonego z góry rodzaju oleju (przybliżani* ogranicz* alf do wstępnego szacowani* teaperatury).

. ąf    . 36.6

W ogólny* przypadku braku rozeznania co do warunków cieplnych 1 rodzaju oleju teaperatury łożyska (oleju) solna wyliczyć z wzoru przybliżonego :

= t

‘Ar

I u

(2.186)

gdzie

'Ar

«

A

%

1,

n

o' 1 2

1t

*

Q

(»/i

(w?).

h_o<

(win^-1) , (eP) . (°/oo ) > (d*³/h).

*1 ¹

«*•»> .

(co) ,

(°C).

Deśll wyliczona tespsratura łożyska eieAcl się w granicach dopuszczalnych (za względu ns przewidywany aatsriał łożyskowy, ze względu na aożllwoAĆ doboru oleju, z innych względów), doblara się.olej według o-kreAlonaj uprzednio lspkoAci w teapsrsturzs roboczej (^_t). Wskazówki o olejach podano w rozdz. 2.5.3.

3*Ali tseparatura Jest zbyt arysoks - aożna polepszyć chłodzenie ło-żysks przez zwlękazsnis ciAnlanla P_Gj. przez Jsgp schładzanie, *a'- w skrajnych wypadkach (bardzo wysokich tsapsratur) rozważyć zalany założeń konstrukcyjnych (cech gsoastryczno-wyelarowych łożyska oraz położenie punktu pracy na wykresie A).

Wyliczony za poeocę noeograeu optyaalny luz roboczy (w teaperaturze pracy łożsyka) należy przeliczyć na luz aonta-ź owy:

A L

2 h.

(2.187)

- względny luz aontażowy, (k_r - względny luz roboczy, AL - zwiana luzu Aradnlcowsgo pod wpływa* nagrzania łożyska, hj •(R_c*R_p)/2; czynnik 2hj/d uwzględnia wpływ chropowatości powierzchni na wynik po-alaru średnic).