0143

JASTRZĘBIEC.    141

Kryspusa nadany w roku 1280, z wielkiego męstwa i zasług dla rzeczy pospolitej, i dla pana swego, którego jest ten sens w te słowa:

Nos Boleslaus dux etc. etc. Considerantes Jidelitatem et probitatem militum no-strorum Alberti et Derslai Accipitrinorum, pro fideli senitio illorum, mllas ipsorum Jakusowicze et Kobelniki de jurę polonica injus teutonium transferimus etc. Datum Sandomiriae. Anno ut supra.

Piotra Jastrzębca, syna Wojciećhowego, wspomina list chorążym sędomierskim, tegoż czasu i roku, który potem potwierdzał Władysław Łoktek.

W Jędrzejowie jest grób kamieniem nakryty, na którym tylko znacznie herb wyryty Jastrzębiec, a textu wyczytać nie można, dla dawności i zatartych liter— osoba znaczna, a rok 1206.

Piotra nazwanego Brevis biskupa płockiego wspomina katalog. Był łat pięć na biskupstwie. Umarł w roku 1254. Tamże pochowany, po którym nastał Andrzej z domu Ciołek a został był po Andrzeju z domu Gryf w roku 1249.

Andrzeja biskupa wileńskiego wspominają historye za Władysława Jagiełłą, który naprzód w Litwie wiarę chrześciańską rozmnażał w roku 1390. Pisze Kromer nazywając go mężem uczonym i bogobojnym. O czem czytaj księgi jego 15, o którym Anoni-mos opowiada wiersze pisane w te słowa:

Strenuus Accipiter pennis superantibus astra Despicit, est humili, quidquid in orbe situm.

Is quoque cum clara qui traxit origine gentem Discolor, haud quando stemmatis hujus erat.

Dum parat aeterno ricturarn tempore famam Nomine perebuit, notus utrique polio.

Tenże był k’woli Litwie nazwany Wasilo, ut in historia.

Marcisza Jastrzębca wspomina list domu Jastrzębców bratem rodzonym Andrzeja biskupa wileńskiego. Ten w Nowem Mieście klasztór Franciszkanom nadał i zbudował, tenże i Zborów kupił.

Mszczuja podkomorzego krakowskiego, mianując go Jastrzębcem wspomina list od Kazimierza Wielkiego nadany r. 1366. Tam go in praesentia drugich ludzi zacnych opowiada, przy potwierdzeniu tego listu klasztoru strzeleńskiego.

Piotra Koszczona, który się pisał de Sędziszów wspomina Długosz w r. 1400 znacznym mężem.

Wojciecha Jastrzębca najprzód opowiada katalog biskupem poznańskim w r. 1393. Tenże warszawskiemu kościołowi tum nadał. Potem był kanclerzem koronnym i biskupem krakowskim, zrzuciwszy Piotra Wisza z domu Bróg. Miał potem wielką trudność z królem o rzecz pospolitą i o niektóre występki królewskie, jako o pojęcie Granow-skiej.— Tenże potem był arcybiskupem gnieźnieńskim w roku 1423. Umarł 1436, dnia pierwszego września. Po nim nastał Wincenty z domu Doliwa. O tym Wojciechu pisano wiersze w te słowa:

Arduus Accipiter tenis haud mersis opacis Praepes in aetereis militat usque plagis.