0175

164

Do Tarnówka należy folwark Marjanowo, obszaru ca. 1500 mordów z gorzelnią i mleczarnią. Folwark ten nabył w roku 1906 z rąk niemieckich p. Leonard Filipiński z Poznania, który w roku 1909 sprzedał go p. Janowi Koczorowskiemu z Poznania. Koczorowski, ówczesny prezes Rady Ludowej na powiat złotowski, sprzedał go w roku 1919 Niemcowi i wrócił do Poznania.

48.    Wąsosz (Wonzow) istniał już w roku 1400 i był w posiadaniu rodziny Danaborskich. Od Wąsosza przezwała się jedna linja Danaborskich Wąsowskimi. W roku 1646 należał Wąsosz do szlachcica Cichockiego. Potem należał do dziedziców Złotowa i Krajenki. Folwark sołecki otrzymał przywilej od Augustyna Działyńskiego (1751). W Wąsoszu istniały dwa młyny (jedna papiernia), obdarzone przywilejami dziedziców z roku 1660, 1706, 1752 i 1795.

49.    Węgorz (Wengerz), gmina i dwór, znany jest na początku XVIII wieku pod nazwą Osówko. Dominjum należy do klucza krajeńskiego i jest własnością Leopolda Hohenzollerna.

50.    Wersk (Seedorf), gmina i dwór. W miejscu, na którem położona jest miejscowość, stał w roku 1467 las, który nazywano Wyrsk. W roku 1618 istniała tam już mała osada, znana pod nazwą Wiersk. Dominjum należy do klucza złotowskiego i jest własnością Leopolda Hohenzollerna. Niemiecka nazwa Seedorf pochodzi z roku 1927.

51.    Wiśniewka Polska (Lugetal), stara wieś szlachecka, należąca do klucza złotowskiego, istniała już w roku 1491 jako Wysznyewka. Nazwa Wiśniewka pochodzi z roku 1653. Dla odróżnienia od dwóch miejscowości tej samej nazwy (Wielka i Mała Wiśniewka), położonych w powiecie złotowskim, dodano do nazwy „Wiśniewka” przydomek „Polska” ze względu na czysto polski charakter wioski. Błota, położone na wschód od wsi, nazywają się „ługi”. Od tej nazwy przezwano Polską Wiś-niewkę w roku 1913 na „Lugetal”. W pobliżu istniała w roku 1491 miejscowość Gogolin, która zginęła z powierzchni ziemi. Jej istnienie przypomina dziś jezioro tej samej nazwy. Folwark sołecki, dziś własność rodziny Dobbersteinów, otrzymał dwa przywileje, jeden od Andrzeja Karola Grudzińskiego w roku 1674, drugi od ks. kanonika Aleksandra Działyńskiego, dziedzica Potulic, Zakrzewa i Wiśniewki w roku 1724. Sołtysami w Wiśniewce byli w roku 1724 Andrzej Stofrow-ski, w roku 1760 Jerzy Wiśniewski. Do Wiśniewki należy młyn, położony nad rzeką Wiśniewką, któremu w roku 1751 Augustyn