0216

BOLESŁAW (ż. DOBROSŁAWA).

IV. 6.

201

trzech żonatych synów Mieszka, Bolesław porządkiem starszeństwa znajduje się na drugiem miejscu; do niego więc przystaje określenie, iż miał księcia pomorskiego za teścia. W Kron. Wielk.¹) w wyliczeniu rzeczonych teściów zaszła omyłka; zamiast trzech, podano ich tylko dwu (princeps Russie socer filii unius, princeps Rugie socer alterius); skąd wynikło, że trzeba było trzech synów Mieszkowych uznać za bezżennych; do rzędu tych ostatnich zaliczyła Kronika, prócz Stefana i Mieszka, nadto jeszcze Bolesława, nazywając go inconiugatus. Wiadomość la jest błędną; są bowiem niezawodne na to dowody, że Bolesław miał żonę, a nawet, jak się niżej okaże (IV. 15.), znaną nam jest jego córka.

Zapiska o uposażeniu klasztoru strzelnieńskiego ²) podaje co następuje: Bolezlaus du.c Cuiańensis, ducis mag ni Meschonis filius, contulit villam, gue vocatur Yangricici, domo et ecclesie beate Marie in Strelna, peticione uToris eiusdem ducis Dobrozlave... Interfecto autem eodem duce Bolezlao in Cracoriensi prelio i t. d. Określenia przydane wskazują najwyraźniej, że jest tu mowa o Bolesławie Mieszkowicu; przyczem zapiska stwierdza, że Bolesław miał żonę imieniem Dobrosławę. Imię to powtarza się współcześnie i nieco później kilkakrotnie w rodzie książąt pomorskich³), a nie spotykamy go w innych rodach książęcych słowiańskich, n. p. czeskim, ruskim; zaezem przyjąć trzeba, że Dobrosława była księżniczką pomorską, w czem przekaz Kadłubka znajduje wyraźne potwierdzenie.

Z księżniczek pomorskich, noszących to imię, znamy tylko jednę, współczesną Bolesławowi. Występuje ona jedyny raz w dokumencie z 2B kwietnia 1200 r.⁴) jako uposażycielka klasztoru Jobannitów wespół z bratem swoim Bogusławem III na Sławnie; była zatem córką bądź to Bogusława⁵), bądź Warcisława⁶), jednego z synów Baeibora I pomorskiego, tego samego, który poślubił był Przybysławę, rzekomą córkę Krzywoustego (III. 22a.). Z większem prawdopodobieństwem przypuścić można, że była córką Warcisława, mamy bowiem wskazówki, iż Warcisław zostawał w stosunku z Piastami, a mianowicie z bratem Bolesława, Włodzisła-wem Laskonogim, świadkując z nim dwukrotnie na dokumentach z r. 1 186 ^{7 8}). Natomiast mniemanie, jakoby księżniczka pomorska, wydana za Bolesława, była córką Subisława I^s) albo Mszczuja gdańskiego °), jest nicuza-sadnionem. Innej Dobrosławy, córki Bogusława II, nie można wcale brać w rachubę, ile że niezawodnie urodziła się dopiero po śmierci Bolesława. Na stwierdzenie identyczności pierwszej Dobrosławy z Dobrosława, żoną Bolesława, nie ma wprawdzie wyraźnych dowodów; atoli jest to rzecz wielce prawdopodobna¹⁰), ile że wiek jej zdaje się zupełnie odpowiadać wiekowi żony Bolesława, a z drugiej strony można prawie na pewne przyjąć, że przeżyła swego męża, zaezem występowanie jej w r. 1200 nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości. Zapiska bowiem strzelnicńska stwierdza, że Bolesław już jako książę kujawski uposażył wraz z swoja, żoną klasztor slrzelnieński wsią Węgierce; z Kadłubka¹¹) w istocie wiadomo, że Mieszko Stary zajął Kujawy (które oddał jako wydział Bolesławowi); daty zajęcia kronikarz ów nie podaje, mogło się to niewątpliwie stać dopiero po śmierci Kazimierza Sprawiedliwego 1194 r.¹²), a przed zgonem Bolesława r. 1195. Dobrosława jest tedy poświadczona jako żyjąca jeszcze w ostatnim roku życia Bolesława; przyjąć zatem można, że go przeżyła, jak za tern zresztą sam wzgląd na jej niewątpliwie podówczas młody wiek z wielkiem prawdopodobieństwem przemawia.

Do określenia daty jej urodzin tudzież zaślubin z Bolesławem, chociażby tylko cyframi przybliżonemu, brakuje dostatecznych podstaw. W wspomnianym poprzednio dokumencie z r. 1200 rozporządzają Bogusław III, ks. na Sławnie, tudzież Dobrosława, posiadłością, która nie leżała w obrębie terytoryum Sławińskiego, ale w Pomorzu wsehodniem (Pomerelii). Fundacya ta da się wytłomaczyć tylko w ten sposób, jeżeli przyjmiemy, że Dobrosława nabyła jakieś prawa w temże terytoryum, a stać się to mogło tylko przez małżeństwo jej z Grzymisławem, panem na Świeciu i Lubieszowie ^ls). Byłoby to jej drugie małżeństwo, wkrótce

1

Mon. Pol. II. 526. — 2) Kod. dypl. Wielk. I. nr. 125. — 3) Por. Klempin-Biilow. Stammtafeln, (abl. 1

2

i Golin, Stammtafeln, tabl. 146. — 4) Klempin, Pomm. Ukdbuch I. nr. 138; Perlbacb, Pommerell. Ukdbuch nr. 11. —

3

•"') Tak Klempin, Pomm. Ukdbuch I. 164 i Klempin-Biilow, Stammtafeln, tabl. 1. — 6) Tak Cobn, Stammtafeln, tabl. 146. —

4

") Klempin, Pomm. Ukdb. I. nr. 103. 104. — 8) Smolka, Mieszko Stary 309. — 9) Naruszewicz, Ilist. nar. poi. III. 129. —

5

'0) Trafnie też Perlbacb, Preuss.-Poln. Stud. I. 10 i Małecki, Stud. herald. I. 247 uw. uważają niniejszą Dobrosławę za

6

żonę Bolesława. — Hf Mon. Pol. II. 443. — 12) Por. Perlbach, Preuss.-Poln. Stud. I. 10. — 13) Klempin, Pomm. llkd-

7

buch I. 105. 164.

8

Balzer, Genealogia Piastów.    ^j(3