0758

O KLEJNOCIE

MTUŁT.

którego używali przodkowie w polu czerwonem złotego pół pierścienia, krzyż w pośrodku. Długosz go zowie SZELIGA, a opisuje go, że ma być pół miesiąca i krzyż, jakoś wyżej czytał, wiele domów na Podgórzu tego klejnotu używało.

Był dom Kalultów znaczny, z którego się pisali przodkowie de Skrzydlno, comites, a te wspomina list klasztora czyryckiego, dla tego, że wiedli z opatem prawo, domagając się podawania plebana we wsi świętego Jana Górze; to się działo roku 1296. Czego się wyrzekali potem temi słowy: Ego Zdislaus co mes et Ratuldus frutres, renunciamtis et caedimus jus patronatus ex nunc, si quod habuimus vel habere nos contendimm in ecclesia memorata. etc. etc.

To było przed biskupem Muszkatą, o czem pod Gryfem. Mieli trudność o Szaflary, już za panowania Kazimierza trzeciego króla tego imienia w roku 1477, jako wspomina Bielski temi słowy: „Mikołaj Komorowski niektóre zamki na Śląsku pobrał, a swym ludem osadził, przeciwko któremu król Jakóba Dębieńskiego wojewodę sędomierskiego, starostę krakowskiego posłał, który za siedm niedziel onych wszystkich zamków dostał, to jest Barwalda, który stłukł i z ziemią zrównał z rozkazania królewskiego; Żywiec także w popiół obrócił, a Szaflary Markowi Ratułtowi wrócono, który nań prawa ukazał królowi." O temże czytaj u Miechowity księgi czwarte dowodnie. Szczedł dom tych Ratułtów, tylko została córka tego Marka, którą pojął Jan Pieniążek, sędzia krakowski, starosta sądecki i nowotarski dzierżawca, po której wziął Skrzydlną, Szaflary, zamki, i insze włości do nich przyległe, które potomstwo jego w tym wieku trzyma, jako Jan Pieniążek rotmistrz i dzierżawca nowotarski Szaflary, a Nikodem brat jego Skrzydlną.

Insze domy, co tego herbu'-’używają, pod herbem Szeliga obaczysz.