0298

O KLEJNOCIE STARODAWNYM POLSKIM

STRZEMIĘ,

o którym powieda Długosz, że przodkowie używali żółtego w polu czerwone ma pisze o nich, że bywali gniewliwi i okrutni, o których przypatrzywszy się własności herbu czytać będziesz, także o potomstwie, które ja w tak szerokięm królestwie znać i wiedzieć o niem mogę.

Wszyscy historycy którzy sprawy polskie opiso-wali, znacznie wspominają przodki herbu tego za Śmiałego Bolesława, w roku 1071, przeto, że za ich początkiem Stanisław biskup ś. krakowski był zabit, i pisze to o nich, iż dla tej okrutności przeciwko temu biskupowi świętemu, nigdy potem sami ani potomstwo ich nie bywali w radzie pańskiej.

Wszakoż Miechowita w księgach czwartych wspomina Grzegorza arcybiskupem lwowskim, który się pisał de Sanok, o czem sobie czytaj librum ut supra, pagina 3007.

Tenże historyk wspomina w księgach czwartych, iż byli porażeni ludzie znaczni tej familii w Wołoszech za Kazimierza Wielkiego, i tam utracili chorągiew.

Katalog od Długosza pisany wspomina Marcina wtórego arcybiskupem gnieźnieńskim w roku 1278,—mieniąc, iż za przyczyanemi listy Bolesława książęeia kaliskiego, także od Przemyśla poznańskiego i wszystkiej kapituły gnieźnieńskiej, do papieża Mikołaja trzeciego> ^za Filipem proboszczem gnieźnieńskim od kilku lat od wszystkich zgodnie obranym, ale za oskarżeniem niektórych* zakonników nie był przyjęt przez sześć lat, i tak kościół gnieźnieński był bez pasterza