0298

VI 7.

BOLESŁAW V WSTYDLIWY (ż. KUNEGUNDA).

281

przez Rodow. książ. poi.'), z dnia tego pochodzi bowiem testament Bolesława, i nie ma .już późniejszych wzmianek o jego życiu w dokumentach. Ale źródło to jest późniejsze, i dlatego trzeba przed niem dać pierwszeństwo innemu współczesnemu. Jest niem Kalend. Krak.^{1 2}), którego przekaz przyjął Długosz zarówno w Ekscerptach ³), jak i w Historyi⁴); zapisuje on śmierć Bolesława pod dniem 7 grudnia. Przypuścić nawet można, że Rodow. książ. poi. oparł się na dobrym przekazie, a tylko przez omyłkę podał datę: in die S. Nicolai zamiast in cra-stino S. Nicolai, która to ostatnia data przypada rzeczywiście na dzień 7 grudnia. W Rocz. Franc. krnk.⁵) zapisaną jest śmierć Bolesława pod datą 10 grudnia; i to źródło jest późniejszem, dlatego nie można niem wzruszać przekazu Kalend. Krak. Ponieważ według Vita S. Kyng.⁶) Bolesław pogrzebany został u Franciszkanów w Krakowie, a pogrzeb według tegoż samego źródła odbył się 10 grudnia, przeto łatwo przyjąć, że w klasztorze tym istniała jakaś zapiska, podająca dzień pogrzebu księcia, którą późniejszy kompilator Rocz. Franc. krak. uznał przez omyłkę jako datę jego śmierci; w ten sposób tłomaczy się w zupełności różnica trzech dni, zachodząca pomiędzy obu źródłami.

W tymże klasztorze Franciszkańskim znajduje się kamień grobowy z napisem: Anno Domini MCCLXX obijt illustrissimus piiceps et dnus Yladislaus dichis pip dux Cracov. etc.^{7 8}). Że napisu tego nie można odnieść ani do Włodzisława Odonica, ani do Bolesława Pobożnego, okazaliśmy poprzednio (IV. 12; V. 2.); najprawdopodobniej odnosi się on do Bolesława Wstydliwego, na co wskazuje zarówno tytuł księcia krakowskiego, jako też, i to przedewszystkiem, fakt, że kamień ten znajduje się u Franciszkanów krakowskich, gdzie Wstydliwy niewątpliwie został pogrzebany. W każdym razie data 1270 r. jest błędną, jak niemniej i użyte w napisie imię Włodzisława, co wskazuje, że kamień grobowy nie może być robotą współczesną, ale zapewne znacznie późniejszą, pochodzącą z czasów, kiedy w samym klasztorze zatarła się już dokładna pamięć odnośnych szczegółów ^s).

Że Bolesław zmarł bezpotomnie, stwierdzają Rocz. Tras.⁹), Rocz. Sędz.^{10 11}), Rocz. Małop.ⁿ) i inne źródła późniejsze. Według Vita S. Kyng.¹²) zachowywał z żoną dozgonną czystość.

Kunegunda (Kinga).

W współczesnych zabytkach węgierskich imię Cunegundis, Kunegunt, przybiera także postać Kynegunt; tak nazywa się mniszka w Preszburgu , wspomniana w dokumencie z r. 1290 ¹³). Stąd powstała zdrobniała węgierska forma Kynga lub Kynge; to ostatnie imię nosi n. p. córka niejakiego Jana z Wertus w dokumencie z r. 1846^u). W ten sam sposób wytworzyło się także dla żony Bolesława Wstydliwego obok właściwego jej imienia Kunegunda także zdrobniałe Kinga. Tej ostatniej formy (Kinga, Kynga, Kynka) używają z zamiłowaniem i prawie wyłącznie zabytki historyografii polskiej średniowiecznej, jak Rocz. Tras.^1S), Rocz. Krak ^lfi), Rocz. Sędz. ¹⁷), Rocz. Małop. ^1S), Rocz. Kujaw. ^u>). Kron. Wielk. ²⁰), Vita S. Kyng.²¹) i inne. Z czasów przed Długoszem umiem wskazać tylko Chroń. Pol.²²), gdzie użyto imienia Kunegundis. Natomiast w dokumentach współczesnych przeważa ta ostatnia, pełna forma jej imienia²³); zwłaszcza też w dokumentach, przez nią samą wystawianych, używaną ona jest prawdę bez wyjątku²¹). Wszakże raz zachodzi także forma Kinignndis²⁵) (jak Kynegunt), a nie brak także dokumentów, w których użyto imienia Kinga²⁶); jest wreszcie nawet, dokument przez nią samą pod tern imieniem wystawiony²⁷). Błędnej wiadomości, jakoby się nazywała Elżbietą, dotkniemy poniżej.

1

Mon.    Pol. III. 282. — 2) ibid. II. 989. — 3) Ibid.    IV. 19.    — 4) Hist. Pol. II. 451. — 5) Mon. Pol. III. 50. —

2

6) Ibid. IV. 698.    — I) S t r o n c z V ń s k i, Mniemany    grobowiec    Bolesława Wstydl., Bibl. Warsz. 1849 II. 502. — 8) O losach

3

nagrobku por. przytoczoną rozprawę Stronczyńskiego. — ⁹) Mon. Pol. II. 846. — 10) Ibid. II. 878. — U) Ibid. III. 181. —

4

12) Ibid. IV. 69'J    i n. — 13) Fejer, Cod. dipl. Hung.    VI. A. 70.    — 14)    Cod. dipl. Andeg. IV. nr. 365. — 15) Mon. Pol. U.

5

837. — 16) Ibid.    II. 838. — 17) Ibid. II. 879. — 18)    Ibid. III.    167. —    10) Ibid. III. 206. — 20) Ibid. II. 560. — 21) Ibid.

6

IV. 683 i n. — 22) Ibid. III. 643. — 23) Kod. dypl. kat. krak. I. nr. 43. 81. 83; Kod. dypi. Małop. I. nr. 44. 60. 61.63.

7

65. 75. 77. 78. 79. 81. 94. 95. 102. 132; II. nr. 446. 447. 449. 476. 481. 489. 490. 491. 505. 518. 524. 532. 556. 585; Kod. dypl.

8

Mog. nr. 27. 34. — 24) Kod. dypl. Małop. II. nr. 474. 475. 479. 482. 487. 511. 512. 513. 519. — 25) Ibid. I. nr. 84. —

9

26) Kod. dypl. kat. krak. I. 157; Kod. dypl. Małop. I. nr. 70; II. nr. 431. 560; Kod. dypl. Tyn. nr. 27. — 27) Kod.

10

dypl. Małop- I. nr. 96.

11

Balzer, Genealogia Piastów.    36