0009501

Pr.

( 152 )

Pr.

niż wszystkie skarby ziemskie, w nadziei , i i mieli towarzyszyć jemu kiedyś w uczesnictwie jego uszczęśliwienia i chwały. Aczkolwiek prorocy byli prawie zawsze oświecani światłem nadprzyrodzonem i Boskićtn, Bóg niekiedy zostawiał ich własnemu duchowi , a natenczas byli zostawieni sobie samym, i brali to za prawdziwe, co było fałszywem , mamy tego przykłady na Samuelu, który się omylił w wyborze pomiędzy synami Izajego, którego by Bóg cbiał mieć poświęconym na Króla; na Nalhanie który radził Dawidowi by zbudował kościół przeciw rozkazowi i woli Pana; na Jonaszu który błędnie uprzedzony był myślą., iż Niniwe zburzone zostanie. Bóg takowem sobie z niemi postępowaniem, chciał by utrzymywali się w ustawicznej podległości jego duchowi, i jego oświeceniom, aiehy to uznawali , iż z samych siebie byli tylko ciemnością i błędem, a len wysoki przywilej, którym byli zaszczyceni, był darem zupełnie darmo danym od jego miłosierdzia. Częstokroć Prorocy wyrażali czynami to, eo sami zwykli byli mówić. Ozeasz dla oznaczenia niewierności Izraela, zaślubił sobie niewiastę nierządem się bawiącą. Far tibijilios fornicationis i nadał synom , którzy mn się urodzili imiona figurujące nieszczęścia owe, które miały zlać się na lud. Jeremiasz okazał się w oczach ludu obciążony kajdanami , przepowiadając Żydom niewolą, i posłał do królów bliskicli Palestyny z oznajmieniem , iż mieli bydź podbici od Króla Babilońskiego. Izai-asz chodził nagi i boso po mieście

Jerozylitny, oznajmując niewolą Egiptu i Etliiopii. Ezechiasz wdział na siebie suknią podróżną , włożył na siebie tłomoczek, i wyszedł w nocy rozpadliną muru, którą on zrobił w domu swoim, dając do zrozumienia, że Scdeciasz Król Jerozolimy miał bydź przywiedziony do ucieczki roz-walinami murów miasta, z urzędnikami swego dworu i wodzami wojska swego. Tenże sam prorok od rysował na cegle, plan oblężenia Jerozolimy, dla przerażenia tym żywiej o-czu Żydów. Agabns podobnie jak mamy w dziejach Apostolskich, wziął pas św'. Pawła , związał nim sobie nogi i ręce, by przepowiedział przyszłe wtrącenie Apostoła do więzienia. Proroków których mamy pisma, jest w liczbie szesnastu, czterech większych : Iza jasz „ Jeremiasz z Barn-chem , Ezechiel i Daniel, a dwunastu mniejszych: Ozeasz, Joel, Amos, Abdias, Micheas , Jonas, Nahum, Ilabakuk, Sofoniasz, Aggeus, Zachariasz i Malachiasz. Wszyscy oni okazali się w czasach, począwszy od Jeroboama II. aż do naprawienia kościoła Jerozolimskiego; wtedy prorokował Malachiasz ostatni pomiędzy wszystkiemi, co wszystko zabiera przeciąg czasu lat 400. Po Malachia-szu nie widzieć było więcćj proroków jak dawniej w Izraelu , a za czasów Maehabeuszów, gdy był spustoszony ołtarz do czynienia ofiar, który był zelżony od niewiernych , kamienie z niego złożono na stronę, oczekując ażeby przyszedł prorok , któryby powiedział coby potrzeba czynić. Donsc surgat Propketa fidelis. Fałszywi

( 153 )

Pr.

prorocy Pseudo - Prophełae są niekiedy nazywani przez nadużycie prorocy. Si surrexerit in mcdio lut Propindes. Ci zwodziciele, którzy fałszywie chlubili się iż byli natchnieni, znajdowali się w znacznej liczbie pomiędzy żydami , zwodzili ich swemi klamstwy, zaprzeczali tego co przepowiadali prawdziwi prorocy Pańscy, i psuli im zaufanie u panów i ludu. Ci zwodziciele bywali prawie zawsze słuchani od wielkiej liczby ludu, ponieważ mówili im pochlebnie podług ich żądań, i stosowali do ich gustu swój sposób mówienia, i te które przywłaszczali sobie , objawienia. Bóg uprzedził Izraelitów' przeciw tym zwodniczym kaznodziejom. » Niedopu-» szczajcie się wcale zwodzić od wa-

*    szych proroków , którzy są pomię* » dzy wami , ponieważ prorokują want "fałszywie w imieniu swojem.* Podał im prawidło do rozpoznania fałszywych proroków. »Jeżeli to, co prorok »przepowiedział w imię Pana, nie »iści się, jest znakiem że nie mówił

•    mu tego Pan, ale że ten prorok » zmyślił to sobie przez wyniosłość i "Zuchwałość swego ducha, i przeto »wy niebędziecie mieli żadnego po-» ważenia dla tego proroka.* Mojżesz zaś przydaje drugą ustawę, to jest: że ów prorok aczkolwiek by natchniony był od Boga, dla przepowiedzenia tego co ma nastąpić , nie zasługuje, ażeby go słuchano, jeżeli przedsiębierze od Ciągnąć lud Izraelski od czci prawego Boga, i przywieść go do bulwo-* chwalstwa. Próez tych dwóch znaków , które służą do rozpoznania fałszywych proroków od prawdziwych,

Dtk. Bibl. Tom III.

Pr.

mogli jeszcze Izraelici poznać ich z dwóch znaków: l) z rozwięzłości przewrotnych ich obyczajów, mieli oni to prawda, sztukę ukrywania swych nie rządów, ale Bogu nie były tajne o-kropne zbrodnie, których winnemi byli. » Prorok i kapłan stali się skażeni « mówi Bóg u Jeremiasza, »i znalazłem w mym domu złości, które poczynili.* 2) z niedostatku ich gorliwości w opowiadaniu prawa Boskiego, ich zamiarem nie było nawracać ludzi, ale tylko podobać się im; łudzili oni grzesznika próżnemi nadziejami, i u-trzymywali go w zgubnem zabezpieczeniu , które nabawiało go nieszczęścia , * oni śmiało mówią tym , którzy »pogardzają mną * (mówi Bóg)* maicie pokój, Pan to mówił, i wszyst-

•    kim tym , którzy gniją w skażeniu •serc swoich, iż nic im się nie stanie złego.* Ezechiel mówi z zapałem przeciw nim : » Biada wam którzy go-»tujeeie materace dla podłożenia ich »pod łokcie , którzy robicie podn-" szeczki dla wsparcia głowy osób " wszelkiego wieku, w'zamiarze ułudze-

•    nia dusz , którzy uludziwszy dusze »ludu mego , zapewniacie je , iż są

•    żyjące.* Ci ładziciele, niewolnicy nikczemnego interesu, używali słów pieszczonych i pochlebnych dla grzeszników , a nieprzyjaciołami będąc prawdy , trapili serca sprawiedliwych i przyjaciół Boga, któryeh aż nazbyt prześladowali, przeto iż innym językiem mówili. Na takim atoli gatunku ludzi nie zbywa po wszystkie czasy. Byli zawsze kaznodzieje prawdy, i kaznodzieje kłamstwa. 1 jeżeli Bóg w starozakonnem prawie przestrzegał

' 20