0300

VI. 7 liOLKSŁAW V WSTYDLIWY (ż. KUNEGUNDA). 283

W Rocz. Tras.^{1 2}) i Rocz. Małop. przechowała się nadto wiadomość o dniu urodzin Kingi; według pierwszego miało się to stać w niedzielę kwinkwagezymy (5 marca), według drugiego w niedzielę septuagezymy (19 lutego). Pierwszeństwo należy się oczywiście przekazowi Rocz. Tras., jako polegającemu na współczesnych zapiskach, tein bardziej, że omyłka Rocz. Małop.: septuagezyma zam. kwinkwagezyma łatwo da się wytłoma-ezyć czysto graficznymi względami (LXXⁿ", L"^a).

Rafę zaślubin jej z Bolesławem podają zgodnie Rocz. kap. krak.³), Rocz. Tras.^{4 5 6 7}), Rocz. Sędz.³). Rocz. Prane, krak.')), Rocz. Małop. w kod. Szam. i Kurop.'), Rocz. Kujaw.⁸,) i Ann. Siles. corap. ») pod rokiem 1289. Wiadomość ta znajduje także stwierdzenie w dyplomatach. Dochował się mianowicie dokument matki Bolesława (Irzymisławy z datą 1289 r. (bez oznaczenia dnia)¹⁰), w którego końcowym ustępie nadmieniono, że został wystawiony, cum apportafa esseł filia Belie reyis Hungarie nosłro filio Boleslao in tirorem. Podobnież w późniejszym dokumencie Włodzislawa Łokietka") powołano wcześniejszy przywilej Wstydliwego, wydany i psa die, quo prefał-us princeps Bolezlaus... serenissimam principem et dominant Kinga m filiam Bele regis Yugarie dmit mafrhnouialiter in consoriem sub anno Domini 1239. Zmyloną o jeden rok jest data Rocz. Krak.'²): 1238. a data Rocz. Małop. kod. Król. ¹³r. 1274 należy do szeregu grubych błędów chronologicznych, od których kodeks ten się roi. W jednym z późniejszych dokumentów z r. 1257 ") stwierdza Bolesław Wstydliwy. że małżeństwo jego z Kunegundą przyszło do skutku za radą Wisława biskupa i baronów krakowskich; określenie to zupełnie przystaje do poprzedniego wywodu; w istocie bowiem Wisław w r. 1239 siedział na stolicy biskupiej krakowskiej. Miał tedy Bolesław w chwili zaślubin nie więcej jak trzynaście, a Kinga nie więcej jak pięć lat życia; właściwie były to zatem tylko sponsalia de futuro, nie de praesenti; ze względu jednak, że Kinga odrazu przewiezioną została na dwór krakowski i tamże w chwili dojścia do dojrzałości znajdowała się¹, przeto uważano owo małżeństwo jako trwające już od r. 1239, i w źadnem leż źródle nie zachowała się wiadomość o właściwym akcie zaślubin, przedsięwziętym w latach późniejszych.

Ze Kinga po śmierci Bolesława wstąpiła do zakonu Klarysek reguły św. Franciszka, stwierdza Rocz. Tras.^lfj). Rocz. Prane, krak.¹')), Rocz. Małop.¹⁷) i Vita S. Kyng. "). Toż samo wynika z całego szeregu dokumentów, bądź to przez Kingę, bądź przez inne osoby, po roku 1279 wystawionych¹⁰), w których wymienianą jest jako xoror ordinis S. Clare w Sączu. Vita S. Kyng.²⁰) podaje, że już w trzy dni po śmierci Bolesława, w dzień św. Melchiadesa (10 grudnia 1279 r.) przywdziała habit zakonny i w nim ukazała się na uroczystości pogrzebowej, w tymże dniu odprawionej. Nie ma jednakże podstawy do przypuszczenia, jakoby przebywała jakiś czas w klasztorze franciszkańskim w Krakowie; owszem, tenże sam Żywot²¹) stwierdza, że zaraz potem (statim) udała się do Sącza, gdzie przystąpiła do zbudowania nowego klasztoru. Dokument erekcyjny Klarysek sądeckich nosi datę 6 lipca 1280 r.²²), a już w dokumencie Pawła, biskupa krakowskiego, z 2 stycznia 1281 r. ²³), nazwaną jest poraź pierwszy soror ordinis S. Francisa'. Jako Klaryska sądecka poświadczoną jest w ostatnim jeszcze, na dwa miesiące przed śmiercią wystawionym dokumencie z 28 maja 1292 r.²⁴).

Rok śmierci jej, 1292, podają Vita S- Kyng.²⁵), Rocz. Tras.²⁶), Rocz. Sędz²⁷), Rocz. Małop. w kod. Kurop. i Szam.^2S). W kod. Król. tegoż rocznika²⁹), jak co do innych, tak i co do tego wypadku zachodzi gruba myłka chronologiczna: 1323 r. Vita S. Kyng.³⁰), a za nią Długosz³¹), znają nadto dzień jej śmierci: 24 lipca. Wiadomość ta zdaje się być zupełnie wiarogodną; jeszcze bowiem 28 maja 1292 r. wystawia Kinga dyplomat³²), a już w dokumencie Wacława z 8 listopada t. r.³³) wspomnianą jest jako zmarła.

Beatyfikacyą Kingi ogłosił papież Aleksander VIII bullą z 10 czerwca 1690 r.³¹). a bullą z 17 grudnia tegoż roku³⁵) polecił obchodzić jej święto 24 lipca.

1

Mon. Pol. II. 837. - 2) ibid. III. 167. — 3) Ibid. II. 803. — 4) Ibid. II. 837. — 5) Ibid. II. 877. — 6) ibid.

2

III. 49. — 7) Ibid. III. 166. 167. — 8) Ibid. III. 206. — 9) Ibid. lit. 678. — 10) Kod. dypl. Małop. I. nr. 24. — U) Kod.

3

-dypl. kat. krak. I. 157. — 12) Mon. Pol. II. 838. — 13) Ibid. III. 167. — 14) Kod. dypl. Małop. II. nr. 452. — 15) Mon.

4

Pol. II. 846. — 16) Ibid. III. 50. — 17) Ibid. III. 181. — 18) Ibid. IV. 698. 699. — 19) Kod. dypl. Małop. II. nr. 491. 511.

5

512. 513. 518. 519. - 20) Mon. Pol. IV. 698. — 21) Ibid. IV. 699. — 22) Kod. dypl. Małop. II. nr. 487. - 23) Ibid. II.

6

nr. 491. — 24) ibid. II. nr. 519. — 25) Mon. Pol. IV. 728. — 26) Ibid. II. 852. — 27) ibid. II. 879. — 28) Ibid. III. 184.

7

185. — 29) Ibid. III. 185. — 30) ibid. IV. 728. — 31) Hist. Pol. II. 511. — 32) Kod. dypl. Małop. II. nr. 519. — 33) Ibid.

8

II. nr. 521. — 34) Acta Sandor, z 24 lipca 776. — 35) Ibid. 777.