0009401

Ep.

( 144 )

miłość, a drugie chciwość ; jedno trzymając się w wierze, pracowało dla nabycia dóbr wiecznych, drugie żyjąc w zapomnieniu o Bogu, myślało tylko o rzeczach doczesnych , i szukało swobodnego życia na ziemi. Genes. Cap. 4.

EPAPHRAS. Okryty pianą. Z miasta Kolossu, towarzysz św. Pawła w opowiadaniu cwmngelii, pracował on z niezmordowaną gorliwością dla zbawienia Kolossan , których : jako jest mniemanie był pierwszym biskupem; poszedł do Rzymu, by odwiedził imieniem ich i pocieszył Pawła św. w więzieniu. Dowiedziawszy się, że fałszywi Apostołowie korzystając z oddalenia się jego, zasiewali kąkól w jego kościele, użył św. Pawła, żeby pisał w tej okoliczności do Kolossan; Apostoł chcąc okazać jak poważa zasługi Epaphrasa, wyraża w liście swćm, iż mu był najukochańszym Charissimus. iż jest wiernym towarzyszem jego wu-słngach Boskich, będąc wiernym ministrem Chrystusa. Ad Coloss. Cap. 1-ct 4.

EPAPHRODITUS, Kształtny. A-postoł czyli biskup Filipensów, tak zwanych od miasta Filipi w Macedonii; prawowierni tego miasta dowiedziawszy się, iż św. Paweł był trzymany w więzieniu w Rzymie , wyprawili do niego Epaphrodita, przesłali mu wsparcie w pieniądzach, i w jego usługach. Epaphrodit dopełnił tego zlecenia z usilną gorliwością, i zachorował niebezpiecznie W' Rzymie. Skoro ozdrowiał, odesłał go Paweł św. z listem od siebie pisanym do wiernych w Filipi, pełnym oświadczeń przychylności ku nim i ku Epaphroditowi, którego on zaszczyca chwalebnemi nazwiskami brata, towarzysza swych trudów, i Apostoła tego ludu. Ad Philippe Cap. 2. ot 4.

EPENETUS. Chwalebny. Uczeń św. Pawła, był on jak można domyślać się, pierwszym którego Apostoł nawrócił w A zyi, albowiem nazywa go "pierwiastkami Azyi«. (ad Rom. Cap. 16.) Niewiadome są szczegóły jego życia.

EPIIA. Utrudzenie. Syn pierworodny Madyana, wnuk Abrahama i Celury. Epha mieszkał w Arabii skalistej , i nadał swe imię miastu Epha, które składało część kraju narodu Ma-dianilów, z którym jest połączone w proroctwie Izajasza. Uromcdani 'Ma-dian et Epha. (Cap. 66). Wspomina także pismo i o innym Epha pochodzącym od Kaleba; żona także Ka-leba i syn Ezrona toż samo nosili imię. 1. Parałip. Cap. 2.

EPIIES. Pustynia. Miasto sławne Jonii w Azyi mniejszej, leżące nad morzem Egejskiem, było nadewszyst-ko zaszczycone sławnym kościołem Dya-ny, który był policzony pomiędzy siedm cudów świata, św. Paweł opowiadał Ewangelią, dwa razy w EfTczie, i bawił w' nim przez trzy lata, po których upływie został przymuszony oddalić się, z powodu rozruchu, wznieconego przez złotnika Demetryusza, którego najznaczniejszy handel zasadzał się na robieniu medalów i kapliczek Dyany. Gdy ten Apostoł później zostawał w więzach w Rzymie, pisał do mieszkańców Effezu list, który mamy pod jego imienięm. Jan św. Apostoł także przybył do tego miasta , i mamy wiadomość z jednego listu synodalnego na Zborze Eflezkim , pisanego do duchowieństwa konstantynopolitańskiego, iż on tam

Ep.

(145)

Ep.

przemieszkiwał z Najświętszą Maryą Panną; święty Tymoteusz uczeń Pawła był pierwszym biskupem tego miasta. jictor. Cap. 18. 1. ad Timoth. Cap. 4.

EPIII. Miara czyli naczynie do mierzenia u hebrajczyków, które jest to samo co i Bath.

EPHOD. Odzienie najwyższego kapłana u żydów; to nazwisko pochodzi od słowa hebrajskiego Jpliad, które znaczy wiązać, obwijać, opasywać. Ephod, była to suknia krótka i bez rękawów, którą kładziono na wierzchu innych , i która okrywała tylko ramiona. Dwojaki był rodzaj sukni Ephod, jedno kapłańskie i to było z płótna lnianego , drugie najwyższego arcykapłana , które się składało z różnych kolorów materyi, to jest: ze złota, jacyntu, purpury, karmazynu i z płótna cienkiego, czyli koronek. Ta mieszanina różnych kolorów połączonych z bogactwem złota i białością płócien, oznaczała różność, i połączenie cnót kapłańskich, które wydawać się były powinne na bogatćm tle sprawiedliwości i niewinności, i ukształcić swem pomieszaniem doskonałą cnotę i godność tego, którego kapłan był ministrem. W miejscach Ephodu które przypadały na same ramiona Arcykapłana, bvły dwa znacznej wielkości drogie kamienie, na których były wyryte imiona dwunastu pokoleń, po sześć na każdem, a na miejscu gdzie zachodziło na picr-^S|, było kosztowne przybranie czworograniaste, zwane Rationałe. Aczkolwiek Ephod był strojem właściwym samym kapłanom, bywał jednak czasem po-Zwolony i świeckim osobom. Dawid je wiał na sobie przyodziane, przy obrząd" Dyk, Bibl. Tom I.

ku przeniesienia skrzyni Przymierza z domu Obededoma do Jeruzalem. Gedeon kazał sobie jedno zrobić z łupów Ma-dyanitów, które posłał do miasta Ephra. Fecilque cx eo Gedeon Ephod et posu-it illud in Civilate sua Ephra. (Judic. Cap. 8.) To ostatnie które było różniące się od Ephod kapłańskiego, bezwąt-pienia był to niejaki pomnikałbo też jakowe wyrażenie zwycięztwa tak walecznego Izraelity. Poświęcił on je Bogu, na dowód wdzięczności za odniesiony tryumf, ale po jego śmierci lud zawsze skłonny do bałwochwalstwa, cześć przynależytą Bogu obrócił do Ephod, tak jak polem uczynił czcząc węża miedzianego. Tak więc dzieło pobożności Gedeona posłużyło do czci święlokradz-kićj i do upadku jego domu, który na swe nieszczęście wszedł w ucześniclwo nosić Ephod w obliczu Pańskim i dopełniać obrządków najwyższego kapłaństwa. Elegi cum ut portet Ephod co-ram me. 2. Paralip. Cap. 15.

EPHOD. Nazwisko właściwe człowieka, który był ojcem Hanniela. Numer. Cap. 34.

EPHRA. Proch. Miasto Palestyny, w pokoleniu Manasessa, wsławione narodzeniem Gedeona, który zwykle tam przemieszkiwał; tam widział Anioła, który go zapewnił imieniem Boga, iż był wybrany do wybawienia ludu Izraelskiego z uciemiężenia Madyanitów, u-marł i był pogrzebiony w tymże samem mieście. Tam niemniej bezbożny Abi-melech syn jego naturalny, podusił 70 braci swoich. Judic. Cap. 6.

EPIJRAIM. Noszący owoce. Drugi syn Józefa palryarchy i Asenelhy córki Pulifara, narodził się w Egipcie około r. ś. 2293. Jakób ojciec Józefa, gdy 19