0775

775

W. KS. LITEWSKIEGO.

Trzynasta chorągiew komendorstwa de Antiąuo Castro, którą prowadził Wilhelm Nippem komendor tamże; pod tą było mało Krzyżaków i własnych żołnierzy pruskich, tylko co jedno z innych krain, w szachownicę robiona na czworo pola, białe, czarne. Szeroka na trzy łokcie bez ćwierci, długa na całe trzy.

Czternasta chorągiew biskupa szambieńskiego, którą sprawował Comes Henrich de Kamiencz z Mysny, pod którą byli milites omagiales i niektórzy Krzyżacy z biskupstwa i żołnierze za pieniądze onegoż kraju, była chorągiew biała, na niej takie krzywe kołpaki, szeroka na dwa łokcia i ćwierć, długa na półtrzecia.

Piętnasta chorągiew miasta i komendorstwa tucholskiego, którą sprawował Henryk komendor tamże, pod którą byli Krzyżacy i szlachta tucholska. Był to barzo nadęty faktor tej chorąwie, bo był Niemiec urodzony, dwa miecza gołe przed swoim pocztem, jakoby jaki zwycięzca nosić kazał, i jakoby ona wojna na nim samym tylko zależeć miała. Acz to było mistrzowi i ko-mendorom inszym nań niemiło, ale on pychy swej nie chciał złożyć na ich upominanie. A potem tak sprośnie uciekał po przegranej bitwie, że żaden sprośniej, jednak pojman, a ocięt ręce i nogi dla onej hardości, jako pień. A to powiedał, że tych mieczów nie schowam, aż oba we krwi polskiej pomażę. Były pola cztery, czerwone a białe. Długa na trzy łokcie, szeroka jako płótna tkackiego stawało.