0773

773

W. KS. LITEWSKIEGO.

Piąta chorągiew czerwona, koniec miała barzo długi. Krzyż na niej biały, który zwali Sancti Georgii. Tę sprawował Georgius Kieczdorff. Był to mąż sprawny i mężny, trwał póki go nie pojmano, nie uciekał. Miał pod nią ludzie z różnych państw niemieckich, wszyscy zbici, mało żywych zostało. Była długa na trzy łokcie i na dłoń, szeroka na trzy bez ćwierci, na końcu wąska.

Szósta chorągiew była czerwona, miasta Chełmu, którą nosił chorąży ziemski; ten uciekł, wszakoż go potem dał ściąć drugi mistrz Henryk de Plawen, przyczy-tając mu niewiarę; miał do pomocy Mikołaja Orzechowskiego i Konrada de Kupków. Była nakształt rzek takim sposobem, jakim baczysz, czarna strefa i krzyż przy niej. Długa na trzy łokcie i na dłoń, szeroka na trzy łokcie, ogon długi.

Siódma chorągiew na czerwonem polu klucz biały, którą sprawował Tomasz Morheim podskarbi krzyżacki, który był zabit na tej wojnie ze wszystkimi ludźmi swymi, które miał pod swą sprawą i usługami własnemi. Ten nosił znak urzędu swojego, takim kształtem, jako baczysz na chorągwi, klucz ze trzema krzyżykami czar-nemi, nie była barzo wielka chorągiew.

Ósma chorągiew czerwona, na niej orzeł, jako świętego Jana Ewangielistę malują, w nogach trzymał napis Sanctrn Joannes. Biały, dwie kurwaturze żółte, była biskupa pomezańskiego, którą sprawował Marg-wardus de Kessemburg. Pod nią byli ludzie z tegoż tam biskupstwa i żołnierze pieniężni z różnych krain. Była na dłuż łokci półtrzecia, na szerz dwa i ćwierć. Tę wydarł Mikołaj Morawiec, który się pisał z Kuna-szówki z domu Powała, i z tąż go potem król posłał do Krakowa do królowej, i do tych którym był zlecił miasto i zamek, jakoś już o tern czytał, okazując znak pewny zwycięstwa, aby za to cześć i chwałę Panu Bogu wszechmogącemu dawali.