845
W. KS. LITEWSKIEGO.
na granicy stanęła, dnia dwudziestego ósmego grudnia. Bywał potem na wielkich posługach r. p., był czas niemały kasztelanem mińskim, wielkim kosztem poczty niemałe przeciwko Moskiewskiemu miewał, zwłaszcza już za króla Stefana pod Połock, Wielkie Łuki, Psków, i przez wszystek czas. Był na ten czas podskarbim nawyższym wielkiego księstwa litewskiego, miał za sobą Kr ot oską wojewody ino włocławskiego córkę, z którą zostawił synów dwu, Jana i Mikołaja, na ten czas jeszcze minorenes.
Stanisław Hlebowicz wieku mego był wojewodą połockim, którego syn także Stanisław był wojewodą podlaskim.
Mikołaj drugi barzo hojny, i dali mu nazwisko Durny.
Piotr syn Stanisława wojewody podlaskiego, tego zwano Połoóskim, jego siostra rodzona była za Radziwiłem, łowczym wielkiego księstwa litewskiego.
Dwa także Hlebowicowie byli na Podlaszu wieku mego, synowie Mikołaja Hle-bowica, ludzie znaczni i możni.
Od inszych grofów i rycerstwa tegoż księstwa, którzy idą od inszych przodków co herby w unią przyjmowali, jest wiele potomstwa, lecz ja prze dalekość a szerokość nie wszystkich znać mogę, wszakoż te które znam, krótko przodki i potomstwo ich wspomionę.
Naprzód familia starodawna Chodkiewiczów, którzy klejnotu KOŚCIESZA alias STRZEGOMIA
używają. Był zdawna dom w onym kraju możny, i zasłużony rzeczypospolitej, o których przypatrzywszy się własności herbu, krótko czytać będziesz; w jakiem polu ten herb, już o tem wiesz z wyższego opisania.
Przodki domu tego trudno potrafić może tego skry-ptor każdy aby prawdziwie wspomnieć miał, gdyż nie dowodząc tego ani munimenty żadnemi, ani historyki, ukazują je Borejkami, potem Chodkami, aż od Ghodka Chodkiewicami. A tak jakoż ich kolwiek zwano, dom to był z dawna możny w księstwie litew-skiem i r. p. zasłużony.
Za Kazimierza króla, Jana Chodkiewica wojewodą witepskim wspominają dziejopisce litewscy.
Hieronim Chodkiewicz za Zygmunta pisał się hrabią na Skłowię i na Myssy, był kasztelanem wileńskim, którego syn Hieronim także hrabia tamże, był wieku mego kasztelanem wileńskim, starostą żmudzkim, i nawyższym marszałkiem wielkiego księstwa litewskiego, administrator i hetman ziemie inflantskiej. Umarł r. 1579. To był prawie mur i fundament wielkiego księstwa litewskiego, zostawił potomstwo z Krystyną Zborowską kasztelana krakowskiego córką z domu Jastrzębiec, syny i córki.