0929DRUK00001715

303

PARALAKSA

W celu znalezienia q—q mamy sin q sin C — sin ą sin £ = sin Q sin p = p sin ~ sin Q sin 'C',

— p sin n sin Q q\

, . .    , sinljjp—P)

— s.m q cos q + sin q cffts q. —

Sin (</— q) — sin q cos q

sin (p — P) sin (p — P)

sm (jp’ — P)

— — p sin n sin Q eos q ,

■ , ' N sin <7 Rs q .    ,    .

śmie/ -^f/) = ^—P) [^sin — ^] > — ^sm« — ^p)l

— p sin Ti sin Q co$ą,

sin [q q) = p sin tz

cos Q----——-—- sin q’ — sin Q cos q

coś

V —P

9

(e)

Określając. M podług wz-oru (115H t. j. kladąC

(P -\~P

óosl-f-

4-^

p —p

tang M = ćotg Q

(lOŁ

i podstawiając we wzorze {b|_; otrzymamy

sin (c/ — q) = — p sin tz sin Q sec M cos (3F + q'),    (f)

oraz

_A — p sin Ti sin Q sec M cos (M + q)    _M ,_m

tang fę - f) = r-psin7rsin Qsecdfsin(J/-f?r ⁽ °^0>

We wzoraoli (120) i (JBO), określających wam®* redukcji spólrzędnyćh na środek ziemi, po prawej stronie występują spól-rzędne geocentryczne. Wzory te służą zatem bezpośrednio tylko do obliczenia spólrzędnych topocentrycznych, gdy znane są geocentryczne. Jednakże można z ich pomocą obliczać także spól -rzędne geocentryczne na podstawie topocentrycznych piggez przybliżenia.