0929DRUK00001723

Bil

PARAŁA IvSA

a w rozwinięciach (129") i (IBO^) .można się ograniczyć do pierwszych wyrazów Jest więc

p — /> =    p Ti cos Q sin (p — Pfśco. q,    (129"')

(f — q =    p Ti sin Q cos (# -f- M) scć M,    (130"')

gdzie M ma wartość określoną przez wzór (115® albo też bez kąta pomocniczego

q — q = — p Ti |sin Q Cos q ■ - Cos Q sin q cos (j) — P)\. (130^IV)

Powyższe wzory przybliżone służą przedewszyśtkiem do obliczenia wartości p—p i q—q, gdy znane są wartości p, q: ule można je stosować rów nież wtedy, gdy dane są wartości ■/_/, q'_; pisząc te ostatnie po prawej stronie tych wzorów wprost zamiast p, q, co na dokładność wyniku nie wpływa.

68. Wpływ paralaksy dziennej na spółrzędne poziomowe.

W układzie poziomowym biegunem jest zenit Z (ryc.^50), a spóh rzędnemi są wysokość i azymut. Zenit geocentryczny Z' określony jest przez kierunek promienia ziemi, przechodzącego przez miej

Rycina 5(5.

sce obserwacji, a zenit Z przez pion miejsca obserwacji. Dwa te kierunki tworzą ze sobą kąt, równy różnicy szerokości geograficznej i geocentryćznej, jak to widać na ryc. 15 ust. 22. Kątowi GAD na ryc. 15 odpowiada na ryc. 50 luk ZZ' kola wysokości. Jest zatem