0943

943

RYCERSTWA POLSKIEGO

ryana Szarego, czego potwierdza list kościoła fundacyi jego, iż to własne dziedzictwo jego było, i tegoż ś. imienia kościół dedykowany od niego.

Strumieński, z Mysłowic się pisał. itd.

Dalej wedle textn pierwotnego.

XVI,'

Wyd. pierw. str. 277. w 7 od góry.— Wyd. nin. Btr. 357, w 12 od doli.

Tomasz Uchański, którego wspomina ten list łowczym bełskim. Tegoż syn Paweł starosta drohobycki, który jeździł w poselstwie do papieża Grzegorza trzynastego, z obe-dyencyą od króla Stefana, któremu przyniósł miecz i czapkę do Wilna w roku 1580, k’temu benedykcyą, że mógł przespiecznie wojnę podnieść na nieprzyjaciela Iwana kniazia moskiewskiego, dla wielkich krzywd, które on nie bacząc na Pana Boga, ani na powinność chrześciańską, państwom jego czynił. Był to mąż generosi animi, miał za so-bbą Herbur.to wnę, kasztelana lwowskiego i starosty Samborskiego córkę, z którą zostawił potomstwo.

Dalej jak w wyd. pierwotnem, z tą tylko różnicą, że dom UagnUBZOWBkloh położony wprzód,

a potem Jak&Ckloll,

Na następnej zaraz stronnicy, to jest w wyd. pierw na str. 278, w. 10 od góry— a w wyd. nin. na str. 358, w 8 od dołn, jest mała zmiana w domu Kowalewskich:

Kowalewscy w pilżnieńskim powiecie, w temże województwie, dom starodawny. Był Józef Kowalewski czas długi podstarościm bieckim, a potem był sędzim grodzkim krakowskim, aż i podstarościm roku 1584, za Zamojskiego Jana kanclerza i hetmana koronnego, starosty i generała tamże etc. Człowiek był w sprawach r. p. peritus.

Dalej: „Dom Oleszyńskich" jak w wyd. pierw.

Dalej w wyd. pierw, na tej samej str. 278, a wyd. nin. na str. 359, między domem ŁesZOZyńsklOh

a Dąbrowskimi dodani są:

Prokowscy w przemyskiej ziemi dom starodawny, z których Ludwik był mężem godnym i postronnych ziem obyczajów świadomy, i języki umiał.