Ciężkozbrojne formacje rycerstwa polskiego w pierwszej połowie XVI w.
Hospodar mołdawski, stojący z dużą armią * Czemiowcach, w pobliżu granicy polskiej, Zwiedziawszy się o tym, natychmiast wysłał na Pokucie liczący 6000 ludzi oddział, który obiegł załogę polską, stacjonującą w Gwoźdźcu. Wówczas Tarnowski ruszył spod Rohatyna na czele wszystkich swych sił, pobił w bitwie pod Gwoź-dicem wojska mołdawskie, a następnie zawrócił na północ i 21 sierpnia rozłożył się obozem pod Obertynem, nad rzeką Czemiawą, dopływem Prutu.
Fetryło, nie chcąc się pogodzić z utratą Pokucia, postanowił wykorzystać swą przewagę, posiadał bowiem armię liczącą około 20 000 jazdy i 50 toial, i zniszczyć wojska polskie. W tym celu, zaraz po otrzymaniu wiadomości o bitwie pod Gwoźdźcem, wkroczył na Pokucie.
Dowiedziawszy się o tym, Tarnowski postanowił wobec znacznej przewagi liczebnej wroga bitwę w taborze warownym. Rozkazał go zatoczyć na północ od dotychczasowego miejsca P°st°ju, na wzgórzu, w oparciu o pobliski las, utrudniał okrążenie taboru.
‘kżany taboru, mającego kształt prostokąta, tworzyły wozy spięte łańcuchami. Północno-'^schodnia zwrócona była w stronę lasu, a w ścia-^ Południowo-wschodniej znajdowała się brama, P^z którą wojska polskie mogły wyjść z tabo-nj’ ^by w odpowiedniej chwili uderzyć na ]eprzyjaciela. Częścią piechoty Tarnowski /^ził te ściany taboru, które były zwrócone ściągającemu z południa nieprzyjacielowi, a więc południowo-wschodnią i południowo--zachodnią. Reszta piechoty stała w pogotowiu wewnątrz taboru. Na jego południowym narożniku została też zgrupowana cała, licząca 12 dział, artyleria polska. Z części jazdy hetman uformował hufiec czelny, który stanął wewnątrz taboru, frontem do bramy. Pozostałe chorągwie jazdy ustawione były w głębi, za hufcem czelnym.
Stroje rycerskie pierwszej połowy XVI w.: Mikołaj Szyd-łowiecki, kasztelan sandomierski z giermkiem i Mikołaj Czarny Radziwiłł (1515-1569) oraz halabardnik