94290601

390 K. PANEK

się po kilka we wspólny przewód zbiorowy, zakończony w brodawce fryc. 106).

Istota korowa nadto wykazuje wielkie bogactwo naczyń i przestworów limfatycznych, otaczających kanaliki nerkowe.

Nerwy nerki pochodzą przeważnie ze splotu trzewiowego nerwu współczulnego, oraz nerwu błędnego. Oprócz tego posiada nerka rozsiane liczne a drobne komórki zwojowe.

Rola naczyń i nabłonka kanalików moczowych. Sam fakt, że tętnica nerkowa odchodzi wprost od aorty i jest bardzo krótka, żyła zaś wpada do żyły próżnej dolnej, wskazuje, że w naczyniach tych musi być bardzo wielka różnica ciśnienia a więc musi też być bardzo znaczna szybkość ruchu krwi. Gdy nadto uwzględnimy, że tętnica nerkowa jest w stosunku do rozmiarów samego narządu niezwykle wielka, łatwo zrozumiemy^, że nie tylko szybkość przepływu musi być znaczna, ale także i ilość krwi przepływającej bardzo obfita. Jest więc rzeczą zrozumiałą, że w tych warunkach musi mieć miejsce także obfity dowóz tlenu, oraz że krew żyły nerkowej może mieć charakter krwi tętniczej.

Teorya wydzielania moczu. Wobec tych stosunków w układzie krwionośnym oraz wobec anatomicznej budowy nerki powstawanie moczu tłómaezono nasamprzód (Ludwig) w sposób następujący. Kłębuszki Malpighiego są rodzajem filtrów, w których krew oddaje nietylko wodę, ale także wszystkie inne składniki w osoczu rozpuszczone z wyjątkiem ciał białkowych. Przesączaniu temu sprzyja w wysokim stopniu różnica ciśnienia, która panuje z jednej strony wewnątrz pętli naczy^Tń krwionośnych, z drugiej w obrębie torebki Bowmana. Tak powstały przesącz krwi przedstawia się jako silnie rozcieńczony mocz, który w drodze przez kanaliki gęstnieje skutkiem wessania wody przez nabłonek, wyścielający te ostatnie. Atoli przy bliższem rozpatrzeniu sprawy ten sposób powstawania moczu wydaje się nieprawdopodobnym ze względu na koncentracyę moczu i na względny stosunek rozmaitych składników. Nasamprzód można łatwo obliczyć, jak wielkie musiałyby być ilości przesączyny w kłębuszkach, w którejby się znajdywała w rozpuszczeniu całkowita ilość składników moczu i ile wody musiałoby uledz wessaniu w kanalikach. Następnie łatwo zrozumieć, że przy zagęszczeniu tej przesączyny stosunek składników musiałby pozostać ten sam, jaki one przedstawiają we krwi. W rzeczywistości zaś, jak widzieliśmy wyżej, stosunek składników moczu jest