94292301

11. WYDALINY SKORY

Do narządów, zajmujących się wydalaniem pewnych przetworów z ustroju, należy zaliczyć także i skórę. Jakkolwiek czynność wydzielnicza ta jest znaczenia drugorzędnego dla ustroju, gdyż skóra w pierwszym rzędzie spełnia zadanie jako narząd ochronny i regulujący ciepłotę ciała, jak niemniej przyjmujący wrażenia z zewnątrz jako siedlisko czucia, to przecież ilość wydalin, jakie ustrój traci tą drogą w danych warunkach, bywa wcale znaczną. Wydaliny skóry tworzą dwa rodzaje gruczołów: potowe i łojowe. Wydzieliną odrębnego rodzaju, którą do pewnego stopnia także jako wydalinę skórną uznać musimy, jest mleko, wytwarzane tylko w pewnym okresie życia u pewnych osobników żeńskich w gruczołach mlecznych.

Skóra.

Jak wiadomo skóra składa się z podłoża czyli miazdry (ichoriumj, pokrywającej ją warstwy naskórka (epidermis), którego powierzchowne warstwy są złożone z komórek zrogowaciałych i tkanki podskórnej i zawiera, jak wspomnieliśmy wyżej, dwa rodzaje gruczołów: potowe i łojowe.

Gruczoły potowe przedstawiają się jako pojedyncze cewki, w budowę których rozróżnić możemy właściwą część wydziel-niczą, zwiniętą w kłębek, który się znajduje w głębokich warstwach miazdry w bezpośredniem sąsiedztwie górnych warstw tkanki podskórnej, oraz przewód wyprowadzający, biegnący od kłębka poprzez miazdrę prostolinijnie a następnie w śrubowych skrętach przez warstwy naskórka ku powierzchni skóry. Odcinek wydzielający^ posiada daleko większy przekrój, aniżeli przewód wyprowadzający. Na przekroju jego daje się wyróżnić na zewnątrz błona