94292501

WYDALINY 409

Sposoby zbierania. Ilość potu potrzebna do badania uzyskuje się u ludzi umieszczając osobnika poddanego doświadczeniu w komorze, urządzonej na wzór przyrządów, służących do ogrzewania gorącem powietrzem (łaźnie suche). Całe ciało mieści się w komorze z wyjątkiem głowy, wysuniętej. przez otwór w górnej powierzchni. Brzeg otworu daje się uszczelnić około szyi błoną gumową. Przy pomocy odpowiedniego urządzenia t. j. palnika, umieszczonego z zewnątrz, i przewodu, doprowadzającego powietrze ogrzane do komory, ogrzewa się stopniowo powietrze wnętrza do 60°, skutkiem czego pojawia się wkrótce obfita wydzielina potu, zbierająca się na dnie zbiornika. Tym sposobem można zebrać stosunkowo duże ilości potu, n. p. w przeciągu l¹/, godz, 2Ó60 gr.

Również w łaźni parowej możemy zebrać większe ilości potu, coprawda rozcieńczone skraplającą się parą wodną. Małe ilości potu możemy wreszcie zebrać z czoła u człowieka już to bezpośrednio, już też z pomocą gąbki. Oczywiście należy dla uzyskania możliwie czystej wydzieliny skóir poprzednio wymyć dokładnie mydłem i opłukać wodą przekroploną, gdyż pewne składniki potu ulegają pod wpływem zanieczyszczeń skóry z łatwością rozkładowi, zmieniając własności i skład tej wydaliny.

Skład potu. Pot zebrany w większych ilościach przedstawia bezbarwną ciecz mętną od złuszczonych komórek i kuleczek tłuszczu, smaku słonawego, charakterystycznej woni jełczejacego tłuszczu, pochodzącego od lotnych kwasów tłuszczowych. Nieprzyjemna woń potu pewnych okolic ciała n. p. nóg, pachy, pachwiny i załamów skóry w okolicy części rodnych pochodzi od obecności swoistych kwasów tłuszczowych, przymięszanych do wydzieliny.

Oddziaływanie putu u człowieka w zwykłych warunkach bywa wyraźnie kwaśne, u konia i u kota alkaliczne. Oddziaływanie potu pochodzi przeważnie od obecności kwasów tłuszczowych, najprawdopodobniej od przymieszki wydzieliny gruczołów łojowych. Kwa-sota pozostaje zresztą w związku z czasem wydzielania. Pot wydzielony w pierwszym okresie posiada wyraźnie kwaśny odczyn, przy dłuższem zaś trwaniu wydzielania okazuje odczyn obojętny lub zasadowy i brak w nim lotnych kwasów tłuszczowych. Staranne oczyszczenie skóry przed poceniem powoduje częstokroć zmianę odczynu na zasadowy.

Ciężar gatunkowy potu waha się między 1.001—1.010. Obniżenie punktu zamarzania wynosi przeciętnie —0.237°. Zagęszczenie molekularne potu zależy zarówno od pewnych właściwości indywidualnych danego osobnika, jak i warunków zewnętrznych. Tak n. p. w porze letniej, gdzie wydzielina potu jest obfitą, spada do A = —0.08°, w porze zimowej zaś, przy skąpem wydzielaniu wznosi się do A = — 0.46° a nawet —0.70°. Wahania te zależą głównie