94292901

WYDALINY 413

ilość wydzielonego przez skórę C0₂ u człowieka w spokoju i ciepłocie pokojowej w ciągu 24 godz. zaledwo 3—4 gr., wedłe Schier-becka 7—8 gr. Daleko żywszą niż u człowieka wymianę gazówj spotykamy u nagich zwierząt zimnokrwistych, n. p. u żaby, do-j równującą poniekąd wymianie powierzchni oddechowej płuc u tych zwierząt, tak, że zwierzęta te nawet po wycięciu płuc można przez | pewien czas utrzymać przy życiu.

Badania dotyczące skórnego wydzielania C0.₂ przemawiają zresztą z wielkiem prawdopodobieństwem za tem, że wydzielanie C0₂ nie odbywa się na całej powierzchni skóry, tylko drogą przewodów gruczołowych. Nie jest więc wykluczoną rzeczą, że źródłem wydzielania bezwodnika węglowego jest rozkład węglanów, zawartych w pocie pod wpływem kwasów organicznych. Również i zjawisko pochłaniania tlenu może być spowodowane nie przez wiązanie tegoż we krwi naczyń krwionośnych, jak raczej przez utlenianie składników wydzielanych potem.

Za takiem pojmowaniem rzeczy przemawiałyby doświadczenia Schierbecka jak i Willebranda. Z doświadczeń tych wynika, że na ilość wydzielonego drogą skóry bezwodnika węglowego wpływa w sposób charakterystyczny zachowanie się ciepłoty zewnętrznej. Mianowicie przy ciepłocie 20—30° C, w stanie zupełnego spoczynku, utrzymuje się wydzielanie bezwodnika węglowego przez skórę bez zmiany, osiągając przeciętnie ilość 7 - 8 gr. na dobę. Przy tej ciepłocie nie pojawia się wcale większe, gołem okiem widoczne wydzielanie potu. Dopiero gdy ciepłota zewnętrzna podniesie się do 33° C, pokrywa się skóra gęsto kropelkami potu, a równocześnie wzmaga się nagle wydzielanie C0₂ w dwu- i trójnasób, dochodząc do 20—30 gr. na dobę. Wydalanie zatem bezwodnika węglowego nie tyle zależy od ilości krwi przepływającej przez naczynia skórne, jak raczej od czynności gruczołów potnych i ilości ich wydzieliny.

Zależność przewiewu od układu nerwowego. Wydzielanie potu wbrew dawniejszym zapatrywaniom musimy uważać za czynność gruczołów samoistną, zależną od wpływów swoistych nerwów wy-dzielniczych, a nie za proces tylko przesączynowy. Świadczy o tem cały szereg danych.

Przedewszystkiem wydzielanie potu odbywa się zwyczajnie pod znacznem ciśnieniem, mogącem przewyższyć ciśnienie w naczyniach włoskowatych skóry. Ponadto stwierdzono, że przy wstrzy-