317
do jego osi równoległe, albowiem dla a = — mamy
= o, zatem a — c»,
1_ _ 2 a r r
t- j. promienie odbite nie schodzą się ze sobą, zatem są od siebie równoodległemi. Fa tern polega urządzenie rewerberów.
3) Jeżeli świecący punkt jest znacznie od zwierciadła oddalony, ułamek jednak — nie jest ilością niknącą, wówczas odległość a obrazu nie wiele różni się od ogniskowej, a dla zrównania (I) jest oczywiście
12 r
Y<— więc a > czyli a >/;
t- j. większe od ogniskowej.
, 1 ^ 2 1 -
4) Dopóki a r, jest także — >> —--, czyli
a t v
i i
a J> —, zatem a r, t. j. punkt połączenia odbitych promieni czyli obraz przedmiotu leży wówczas między ogniskiem
I środkiem krzywizny źwierciadła.
5) W miarę zbliżenia się świecącego punktu do źwierciadła,
Czyli ubywania ilości a, rośnie ułamek — , a pomniejsza się
II 1
r ~~~ czyli — , zatem rośnie a, t, j. obraz jego oddala
(i a
Sl§ od źwierciadła. Grdy więc a = r, t. j. świecący punkt znajduje się w samym środku krzywizny jego, wówczas 2 11
a------— = — , zatem a — r, t. j. obraz okazuje się
w tern samem miejscu, co przedmiot, czyl> schodzi się z przedmiotem swoim w rzeczonym punkcie.
6) Jeżeli punkt świecący leży na osi między środkiem krzy-
. r 12
wizny i ogniskiem, a — , a zarazem a r\ zatćm — <C —
\1 121 a \ dość a ma więc znak dodatni, a —---