FizykaII75301

747

ednokierunkowego zewsząd wpływu sumuje się, słaby więc nawet strumień elektryczny siłę składową magnetyzmu ziemskiego

pokonać i wychylenie igieł z magnetycznego południka sprawić zdoła. Stosownie do źródła elektryczności otrzymuje multipli-kajor według prawideł, z praw Ohma wypadających, w pewnych razach (jak np'. przy badaniu strumieni termoelektrycznych) mniejszą ilość zwojów (50 do 300) drutu, 1 milimetr grubego i na metalową ramkę nawiniętego,, w innych zaś bardzo znaczną ich ilość (3,000 do 25,000) i to drutu jak tylko być może najcieńszego, rozumie się, zawsze jedwabiem starannie owiniętego, • a jeśli strumień bardzo silny, mało zwojów albo nawet tylko jeden wazie i prążek miedziany z pojedynczą igłą magnesowy {Fig. 413). W pierwszym przypadku boczne ściany ramki, na

Fig. 413.

której zwoje drutu leżą, są nizkie, w drugim zaś oczywiście znacznie wyższe, bo tu oddalenie obu igieł od siebie dla wielkiej ilości zwojów większe być musi; Na zasadzie multiplikatora Schweiggera jest tćż zbudowany magnetometr wyżćj opisany (§ 110) (Fig. 414 na nast. s/r.), gdyż pręt jego magnetyczny, wiszący w grubej miedzianćj skrzynce, jest otoczony szeregiem zwojów miedzianego, należycie jedwabiem odosobnionego drutu.. Zwoje te składają się z trzech oddzielnych kawałków drutu, z których każdy trzy pokłady tworzy. Końce każdego kawałka, są zaopatrzone śrubkami klubowemi, jak to widać na rysunku. Za pomocą tych śrubek można długości zwojów drutu rozmaicie ze sobą zestawiać wedle właściwości strumienia, który przez nie ma być przesyłany.