Image
24

Miłosierdzia szpitala Ś°° Roeha, zip. 2,000. 5, Dla księży Bernardynów w Warszawie, złp. 4000. 6, Dla księży Bernardynów w Czerniakowie, zip. 4,000.

„CIENIOM FELU A RYLSKIEGO, MAJORA WOJSK POLSKICH, KTÓRY DLA CIĘŻKICH NA POŁD SŁAWY ODNIESIONYCH RAN, POMIESZCZONYM BĘDĄC W KORPOSIE INWALIDÓW, POŻEGNAŁ ŚWIAT TEN W DNIU 16 SIERPNIA 1823 R., A W 54 ŻYCIA SWEGO ROKU. KŁADĄC PRZYJACIEL JEGO OSZCZĘDNY W TYM GŁAZIE POMNIK, W CELU UCZCZENIA PAMIĘCI ZASŁUŻONEGO W OJCZYŹNIE I UŻYTECZNEGO W POŻYCIU BLIŹNICH MĘŻA, BŁAGA WSZECHMOCNEGO:

Niech ojczyzna podobnych jemu synów rodzi A każdy, chętnie w troskach bliźniego osłodzi.

Słusznie więc ubolewać można przy tym grobie,

Nad stratą przyjaciela w Felisa osobie.

Mimo jednak że skończył byt swój w świata rzędzie,

Zycie jego do wzoru, pamięć stawiać będzie.

Reąuiescat in pace,

M. S.“

(Pomnik s kamienia).

Syn Wojciecha i Katarzyny z Gębskich, urodził się dnia 14 Stycznia 1770 roku, we wsi Turowicach powiecie Warszawskim. Po otrzymaniu pierwszego wychowania w domu, pobierał nauki w szkołach księży Pijarów w mieście Górze. W wieku prawie dziecinnym nie miał bowiem jeszcze 14 lat skończonych, wszedł jako ochotnik w dniu 18 Grudnia 1783 r. na żołnierza do pontonierów wojska Rplitój. Kwietnia 1794, mianowany porucznikiem adjutant-majorem, z przeznaczeniem do pułku 16 piechoty linijowój, tego też roku, znajdował się Rylski w dwóch najkrwawszych wałkach 18 Września pod Maciejowicami, gdzie Tadeusz Kościuszko ranami okryty, dostał się do niewoli i dnia 4 Listopada w bitwie nieszczęśliwój i szturmie na przedmieściu Warszawy Pradze; tu ranny w lewą nogę i łopatkę od kuli karabinowój, dostał się do niewoli, gdzie rok jeden pozostawał. Zaledwie wrócił do kraju 1795, i po trudach ciężkich odpoczął, przedziera sie do Włoch i już dnia 10 Stycznia 1797 jako porucznik, wszedł do tworzącój, się Legii Włosko-Polskiej, i w tej aż do roku 1806 pozostawał. We Włoszech znajdował się w bitwach dnia 20 Grudnia 1798 pod Terracina, w której korpusem francuzkim dowodził jenerał Rej; dnia 11 Stycznia 1799, przy oblężeniu Kapui i w bitwie podGaeta pod dowództwem Masseny; dnia 17 i 18 Czerwca t. r. pod Trebią, a 15 Sierpnia pod Novi; dnia ^Listopada 1799, mianowany kapitanem w tejże Legii. W roku 1800, jako dowódzca kompanii miał udział w bitwach 22 Maja, przy przejściu mostu na rzece Var gdzie dowodził Suchet, i przy przejściu gór nad rzeką Nizza; dnia 12 Stycznia 1801, pod Castel-franco; 19 t. m. i roku przy wzięciu Peschiery; w miesiącu Październiku tego roku na wyspie Elbie, przy oblężeniu Portofe-ra/o pod dowództwem Murata. Od roku 1807 do 1810, przeniesiopy do pułku 4-go piechoty Księstwa Warszawskiego, miał udział we wszystkich bitwach jakie staczała armija polska na własnój ziemi. Dnia 18 Stycznia 1808, za odznaczenie się świetne w boju, otrzymał krzyż kawalerski polski; dnia 1 Września 1809, mianowany szefem batalijonu w tymże pułku. W latach

15*