Image
87

471

Odtąd wśród rozmaitych zmian w kraju, pełnił bez przerwy służbę publiczną przez ciąg lat pięćdziesięciu sześciu. Po tym skromnym napisie na marmurze w katakumbach, któż może domyśleć się, że zmarły był owym mężem pełnym zasługi, znanym z prawego a nieugiętego charakteru, co od lat młodych w świetnych jeszcze czasach Trybunału Lubelskiego jednomyślnie obrany na niepośledni urząd; doszedł szczeblami rzetelnej zasługi, poważnego stopnia w zawodzie prawnika. Foljał ogromny został się dowodów służby po Janie Nepomucenie Wolickim, a na każdój niemal karcie znajduję chlubne świadectwa, na poparcie naszego zdania. O to w roku 1794, 20 Lutego, na mocy Królewskiego Uniwersału, zwołany Sejmik Elekcyjny w Krakowie, jednomyślnie głosami na Pisarza Trybunalskiego Wolickiego wybiera. Urząd ten pełni do roku 1796; a gdy część kraju przechodzi pod Rząd Austryacki, w tymże roku mianowany Uniwersalnym adwokatem Galicyi Zachodniej. W trzy lata przy zmianie w kraju; Rząd Centralny wojskowy tymczasowy obydwóch Galicyów, zawezwał (dnia 21 Września 1809 roku) Wolickiego na radcę wydziałowego tegoż rządu, i zarazem mianował go komissarzem rządowym do organizowania administracji powiatów Siedleckiego i Bialskiego. Obok tego był sędzią pokoju powiatu Krakowskiego. W następnym roku zasiadł w Warszawie jako sędzia Appellacyj₇ ny Księstwa Warszawskiego ; a pomimo tych obowiązków, wezwanym został do składu Sądu Nadzwyczajnego Kryminalnego, dla rozsądzenia mocą Najwyższej Instancyi, spraw kryminalnych po Rządzie Austryaękim zaległych (1811 r.). W roku 1814 należał do składu Komitetu Cywilue-go Prawodawczego i był redaktorem nowych projektów organicznych; równocześnie wezwany na komissarza rządowego do rewizyi spraw konkursowych i likwidacyjnych zaległych w Trybu-czonym zagajeniu, Sąd jurysdykcią swą sądowniczą zafundował, i do ogłoszenia tejże zafundowanej, całokoron-nego woźnego opatrznego, Wawrzyńca Bujnę zesłał; a dla upoważnienia onejże, Jaśnie Wielmożnego Antoniego Zielińskiego z Województwa Krakowskiego, i Jaśnie Wielmożnego JMci księdza Jakóba Dederkę z Województwa Wołyńskiego Deputatów, z pomiędzy siebie delegował. Dalej po złożeniu przez Sąd Ziemiański Województwa Lubelskiego w Sądzie swym laski i oddanie jej w ręce JW. Jana Nepomucena Grodzieckiego Deputata z Województwa Krakowskiego, orderów orła białego i świętego Stanisława kawalera; tudzież po przeczytaniu łistu okólnego Jego Królewskiej Mości w Strzazy, dnia 19 Lutego roku niniejszego 1792, do Sądu swego przesłanego, podług myśli i obmowy prawa, do obrania officyalistów, i sług sądowych przystąpił. A naprzód przystępując do obioru Pisarza Aktowego Trybuuału, Sąd po rozdaniu przez Jaśnie Wielmożnego Prezydującego innym Deputatom Regestru Kandydatów od Województw podanych, po dopełnionym podkreśleniu przez każdego Deputata, żądanego przez siebie kandydata, po złożeniu takowychże regestrów w naczynie elekcyjne, po przeliczeniu onychże i spisaniu na osobnej karcie wotów kandydatowi każdemu służących; Wielmożnego Jakóba Pawłowskiego kandydata do tej fim-dacyi z Województwa Podolskiego najwięcej wotów zyskującego, Pisarzem Aktowym Sądu swego Trybunału ogłosił. Równie także przystąpiwszy do obrania Pisarzów Dekretowych, gdy tylko dwóch kandydatów, to jest Wielmożnego Jana Nepomucena Wolickiego i Józefa Lgockiego, obydwóch z Województwa Krakowskiego wybranych, Sąd Trybunalski w izbie swej obecnych widział; przeto tychże dwóch tylko przytomnych kandydatów, to jest W. J. N. Wolickiego, do izby pierwszej spraw juris: Wielmożnego zaś Józefa Lgockiego, do izby drugiej spraw facti, Pisarzami dekretowemł Sądu swego Trybunalskiego, jednomyślnością mianował. Co się tyczy sądowych sług, a naprzód, Instygatorami: urodzonych Michała Pulikowskiego i Stanisława Wasylewskiego; zaś Woźnymi: Adama Byczkówskiego, Jana Dewidza, Wawrzyńca Bujnę i Kazimierza Barankiewicza: do swej usługi, Sąd Trybunalski oznaczył i jednomyślnością ustanowił. Którzy to wszyscy, sposobem jako wyżej, wybrani, tak officyaliści, te jest Aktowi i Dekretowi Pisarze, jako też i słudzy sądowi, to jest Instygatorowie i Woźni, przysięgi podług rot osobnych w prawie tymże rzeczonym wyżej, oznaczonym, w izbie sądowej wykonali. “

(Tu następują podpisy).

22*