Image
98

m

„D.    O.    M.

„X, Stanisław Potkański, kanonik Krakowski, syn z Roztworowskiój podkomóttego Sandomierskiego: umarł dnia -13 Marca R. P. 1793.“

Ksiądz Stanisław, syn Jana Potkańskiego starosty Sandomierskiego, w świątobliwym życia, poświęcał się usługom kraju: był deputatem na Trybunał koronny 1738 roku. Kanonik ten miał brata rodzonegft, Józefa kasztelana Radomskiego, którego wnuk, a zasłużony wojownik, spoczywa niedaleko od Katakumb w ziemi bez żaduego nagrobku. Jest to Antoni Potkański, syn Aleksandra starosty Radomskiego i starościanki Szydłowskiój, urodzony we wsi Chlewiskach w Radomskim dnia 13 Czerwca 1791 r. Wcześnie skończywszy chlubnie nauki, mając lat 18 wszedł do 4-go pułku szasserów Księstwa Warszawskiego na prostego żołnierza w r. 1808. Odbył kampaniję 1809 roku, a odznaczywszy się w bitwie i oblężeniu Sandomierza, i pod Krakowem: na początku 1810 r. mianowany podporucznikiem, przeszedł do pułku 2-go legii Nadwiślańskiej. W następnym roku jako porucznik 4-go pułku tójże legii w Hiszpanii był przy oblężeniu Tortozy; w bitwie pod Walencyją gdzie został ranny, i w wielu pomniejszych utarczkach niemal codziennych w kampanii Hiszpańskićj. W wyprawie 1812 r. w czasie cofania się wielkiej armii, znosząc trudy zapisane w historyi, znajdował się w bitwie pod Rogoźnem. Następnie był w oblężeniu Wittenberga w Saksonii przez miesięcy trzy. Uczestniczył w bitwach przeciw wojskom sprzymierzonym pod Stolpen, Frohburg, Rorna: a w sławnój rozprawie pod Lipskiem otrzymawszy postrzał w udo prawój nogi, i kontuzyję w głowę, wzięty został do niewoli dnia 19 Października 1813 roku. Poprzednio tegoż roku w Czerwcu, jako jeden z walecznych otrzymał krzyż legii honorowój. Wróciwszy do kraju z niewoli, styrany trudem wojennym i ranami, wziąwszy uwolnienie od służby wojskowśj (13 Grudnia 1815 r.) za wzorem starych ojców naszych, zamienił oręż na lemiesz, i osiadłszy w dobrach dziedzicznych Łaziskach, oddał się zawodowi rolnika. W szesnaście lat późniój, dostawczy nerwowej gorączki w samój sile wieku, zakończył życie dnia 20 Marca 1831 r.

,,Zwłoki ś. p. Ksawery z Szczeniowskich hrabiny Chodkiewiczowój, zmarłój 29 Maja r. p. 1855, w 48 roku życia pełnego cnót i bogobojności. Syn osierocony, krewni, przyjaciele i biedni, których była opiekunką , proszą o Anioł Pański za jej duszą. “

Jest to druga małżonka Aleksandra hr. Chodkiewicza, która jako wdowa, zamieszkawszy w klasztorze Sakramentek, tu po krótkićj chorobie życie zakończyła (¹).

wnym poglądem glosy, nad ministerstwem owoczesnym Skarbu Królestwa Polskiego; a w ostatku na lat kilka przed zgonem, pełne trafności i dowcipu uwagi nad propinacją, które puszczone w malej liczbie egzemplarzy litografo -wanych, do wielkich rzadkości bibljograficznych należą.

(’) Aleksander hr. Chodkiewicz syn Jana starosty Zmudzkiego, urodził się dnia 4 Czerwca 177# roku, w dobrach Czarnobylu, w gubernii Kijowskiej. Po wychowaniu domowem, odesłany został na ukończenie nauk przez matkę wdowę, do Warszawy, gdzie od roku 1790 do 1794, zostawał w zakładzie naukowym Marcina Niknty. W o statnim roku, wszedł do wojska w stopniu majora, a następnie wyjechał do dóbr Młynowa na Wołyniu, odziedziczo-