Image54

233

JERZY ARNOLD.

(Bex grobowego pomnika).

Urodził się 4' Lutego 4747 r. w Lesznie (na pogranicza Szląska i Wielko-Polski), umarł w Warszawie dnia 49 Listopada 4827 roku- Rodzice jego rękodzielnicy w Lesznie w 7 roku życia oddali małe pacholę do szkoły miejscowej. Nie długo ojciec odumarł jedynaka: owdo* wiała matka wysłała syna do Gdańska, w którym mieście słynęła na on czas szkoła Atheneum zwana. Tu oddany prący i naukom z zapałem, oznajmiony z literaturą starożytną, wybrał sobie sztukę lekarską, i w tóm celu udał się do Lipskiego Uniwersytetu. Po czterech latach zło* żywszy rozprawę: „De fluido nerveo^ei, i obroniwszy ją na publicznym posiedzeniu, otrzymał stopień doktora.    *

Wrócił do kraju Arnold w czasach konfederacyi Barskiej, a przybywszy do rodzinnego miasta, znalazł je zubożone, pozbawione dawnego życia, i zmienione w gruzy świeżym pożarem. Nie długo tu zabawił w domu matki, nie mając co robić w opustoszałem mieście udał się do Poznania, gdzie znalazł dawnego przyjaciela rodziców swoich Ernesta Neufeld, uczonego doktora, który się jego kierunkiem wychowania zajmował. W domu Neufelda nie tylko znalazł przyjacielskie przyjęcie, opiekę, i pod okiem poważanego doktora praktykę lekarską, ale i szczęście, bo poślubił tę, którą wielbił, jedynaczkę zacnego przewodnika swego. Wtedy wrócił z żoną do rodzinnego a już podźwignionegó z upadku Leszna, na stałe mieszkanie. Oddany z zapałem swemu zawodowi, dwoma ciosami złamany został. Stracił swego dobroczyńcę Neufelda, a po pięciu latach pożycia w 27 roku życia ukochaną Ernestynę, zmarło i jedyne dziecię: został znów samotny, jak w chwilach młodości na nauce strawionych. W pracy szukał ulgi i balsamu na ciężkie w sercu rany: opuścił wreszcie Leszno, przybył do Warszawy i rozpoczął praktykę. Stanisław August mianował Arnolda nadwornym Konsyliarzem, tytuł, który wiele znaczył na owe czasy, bo nadawał wielką wziętośd u wszystkich, i obszerne pole praktyki lekarskiój otwierał.

Wezwany na członka Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk, ważnemi pracami zbogacił Roczniki tegoż Towarzystwa. Ile ceniono, jego naukę i charakter, dowodzi wybór Arnolda w tymże Towarzystwie, na prezesa dziobu umiejętności. .

W pracowitym życiu doczekał się jubileuszu, który świetnie uczone grona, tak Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk, jak i Uniwersytet Warszawski w dniu 48 Grudnia 4818 obchodziły. Sędziwy Jubilat liczący 74 lat wieku, rozpisał w języku łacińskim listy do Uniwersytetów: Wileńskiego, Krakowskiego i Lipskiego, i opis swego życia dołączył (¹).

Arnold wszystkie prace swoje pisał w językach niemieckim i łacińskim, które dopióro w tłumaczeniu polskim ukazywały się u nas.

(') Paweł Czajkowski w pochwale Arnolda, wydrukował w oryginalnym tekście łaciiiskim , tak mowę jego mianą w czasie obchodn uroczystego Jubileuszu, jak i opis życia przez samego Arnolda skreżlony. Zobaczyć: ,,Pochwala życia i zasług Jerzego Chrystyana Arnolda etc napisana przez Pawła Czajkowskiego. W Krakowie 1830 r. 8-vo str. 87, gdzie i wizerunek dołączony Arnolda, z portretu olejnego Sonntaga.

Cment. Powązk. T. 111.

30