img02001

26

w końcu owo „o“ (kotek) stać będzie tuz przy (myszce) “n", Wtenczas juz dziecko samo przeczyta', on.

Poczerń trzeba zagaić ponownie rzecz od początku, mówiąc: | —Jak brzmi pierwsza z tych literek? Jak brzmi druga? Trzecia? I przeczytaj pierwszą a za nią t u ż drugą, ale nie stawaj, nie ;^! przerywaj w środku! — Jeszcze, raz, a gładziój! — Jeszcze raz obydwie! Silniej! Widzisz, umiósz już przeczytać od razu ten j wyraz!"

'Nauczyciel bierze teraz ledwie lit. mięsza je i podaje dziec- f ku, mówiąc'.) Masz je napowrót! >— Ułóż z nich wyraz „on"! — ,/ Przeczytaj teraz ten wyraz, ale gładko i głośno! Dobrze.

A teraz przestaw to literki: najpierw połóż „n“, potem „o" i wystaw sobio, że kotek chwyta myszkę od razu; ot tak: (Wy- . głaszaj tę (ńj Uczeń: nnu U? (Nauczyciel przysuwa). Jak się, j zetkną, połącz natychmiast! nim—o=no.— Jeszcze raz!— Jesz-¹ czo silniej. Dobrze. — Teraz dodam ci do tych dwóch jeszcze jfidnę literkę. — Masz tu literę „a“! Obejrzyj ją dobrze! Jak brzmi ta litera? Ta litera brzmi „a“, — Ułożżo te trzy litery, | jodnę obok drugiej tak: najpierw literę „o“, za nią ,,n“, a za tą literę „a"! (ona).

⁴ —Teraz jak je będę zsuwał, ty nie zatrzymując się czy-<■ taj jedne po drugiej!    (Nauczyciel zsuwa — .uczeń czyta, f

ooo/Uuum rUaaa ') = ona. (Znowu na zasadzie Kot i myszka, pierwsza literka chwyta drugą a druga w tijze chwili trzecią.); — Jeszcze raz przeczytaj, a głośniój i równiej! — Jeszcze raz! tak, dobrze. — (Nauczyciel bierze te trzy literki mięsza je ■i oddaje dziecku mówiąc-.) Masz je napowrót! — Ułóż z nich wyraz ; „on"!— A teraz „ona"! Dobrze. — Teraz ja ci będę układał wy- f razy, a ty będziesz jo czytał. (Układa: on, no, ona, a dziecko ozy-1 taje kolejno następnie wyrywkiem.) — Zbierz te literki i zwróć i mi „a"! Dam ci inną. Masz tu... (podającZnasz tę literę?* Uczeń: to jest „e“. Dobrze.—Ułóż znowu te trzy litery tak: naj-| .pierw ,,o“ potem-,,n“, a potem „e“! — Przypatrz im się dobrze, t jak leżą, a gdy ja je będę zsuwał, czytaj głośno jodnę tuż po! drugiój. (Dziecko czyta nie przerywając i nie ciągnąc juz bardzo: ono!) — Jes^izo raz, a gładziej i równiej! — Jeszcze raz! — j Tak, teraz było dobrze.

*

Poczóin zbióra nauczyciel litery ze stołu, dokłada do nich li lorką „a“, mięsza i zwraca dziecku, mówiąc: Ułóż mi na stole wyraz:    — Wyraz: no! Wyraz: one! “Wyraz: on! A teraz

jo*znowu przeczytaj! (Dziecko czyta kolejno: ona, nc, one, on.) Doskonale! -- Widzisz, urnićsz więc i czytać wyrazy i układać jo z literek osobnych. — Teraz przypatrzmy się czyli takie wyrazy w naszej książeczce się znajdują. [Przejść do książki ustęp 3).— 8ą! widzisz! Czytaj od razu! Najpierw samo (n).—Jak to brzmi?

,Uczeń n! — Teraz zaczynaj od pierwszej i łącz zaraz drugą! Uczeń: on, (Posuń dalój!)ona, (dalej) one eto. — Widzisz, przeczytałeś już pierwszy odstęp!— Jeszcze raz od początku, a głośniej! Teraz abyś się dobrze wprawił, ja ci będę wyrywkiem wskazywał, a ty czytaj! — Bardzo dobrze. Zamknij teraz książeczkę!

c) Rysowanie. — Narysować; a) kąt prosty; b) kąt ostry; c) kąt rozwarty. W tym celu trzeba dać nasamprzód dokładno . wyobrażenie k ą t a, co się uskutecznia najpierw na przedmiotach znajdujących się w pokoju, następnie sznurkiem. (Dziecko słyszało już nie raz ten wyraz „kąt“ — mówiono bowiem do ., niego: Postaw to lub owo w kącie pokoju! lub schowaj się w kącik ul Kiedy linia prosta stoi na drugiej prostopadło, tworzy się z togo kąt p r o s t y. — I przeciwnie, kiedy linia prosta stoi na drugiej pochyło, (ukośnie), tworzy się z tego kąt ostry albo kąt rozwarty.

a) prosty    b) ostry    c) rozwarty.

Kiedy kąty są gotowe, to jest, gdy dziecko narysowało po kilka wzorów z każdego gatunku kątów, wykazać mierząc sznurkiem, że kąt prosty zawsze jednaki zostaje, ani się powiększa, ani się pomniejsza; kąt ostry jest zawsze mniejszy od prostego, a jeżeli ich jest kilka, mogą między nimi być i większo i m n i e j s z o. Kąt zaś rozwarty jest zawsze większy od prostego, a między sobą mogą być rozwarte i mniejszo i większo.

1

Tylko nie 3 „o“albo 3 „n“, gdyż trójka dla tego wzięta, aby dziecko f jednym ciągiem nieco dlnżój każdą literkę wyg/aszalo.