skanowanie0020

przesuwa się tak długo, aż okres wahania układu - człowiek + płyta będzie najkrótszy przy tym samym kącie wychylenia początkowego.

METODA DŹWIGNIOWA

Metoda ta opiera się na podstawowej zasadzie statyki mówiącej, że równowaga dźwigni będzie zachowana wprzypadku równości momentów sił działających na nią. Borełli ( matematyk i astronom ) stosował dźwignię dwustronną, na której kładł się badany osobnik, którego przesuwano wzdłuż dźwigni tak długo aż znalazła się w położeniu równowagi. W ten sposób wyznaczona została płaszczyzna poprzeczną w której leży środek ciężkości ciałą płaszczyzna ta przebiega w pozycji leżącej pomiędzy 'pośladkami a spojeniem łonowym. Metodę Borełliego ulepszyli bracia Weber, którzy oznaczyli najpierw środek ciężkości deski, na której kładł się badany, a następnie środek ciężkości ciała.

METODA PŁYTY TRÓJKĄTNEJ

Płyta ABC zaopatrzona jest na wierzchołkach w podpórki w formie stożką dwie z nich / A i B / spoczywają na wagach, trzecia / C / ha podłożu. W celu maksymalnego uproszczenia obliczeń płyta powinna być-wykonana z materiału jednorodnego i mieć kształt trójkąta równobocznego. Zapewnia to równomierny rozkład ciężaru < samej płyty na poszczególne punkty podparcia. Przy obciążeniu płyty osobą badaną ciężar ciała G rozkłada się na składowe działające w punktach: A, B i C. Wielkość dwu pierwszych składowych Gi i G2 odczytuje się na wagach / A i B /, składową G3 należy obliczyć: G3 = G — ( Gi + G2 ).