KSE6153 II L09

157

1648

naprzód starli, i przebili po trzy razy przez nieprzyjacielskie hnfy. Interim nastąpił Usarz z Kopiami, rozerwał i zamieszał nie mało niepi/.\jaciela. We Wtorek odpoczywała sobie utra-f[ne pars. We Środę bili się nasi z laski Bożej don mfeUci snc-cessu. We Czwartek odpoczęli. W Piątek zaczęli także potykać się. Interim doszła wieść Xcia, że Chmielnicki z potęgą idzie na pomoc Kozakom. Nasi poczęli się retirować, i gwardya królewska; gdzie o Panu Osińskim powiedają, jakoby miał być raniony. To też są pewne nowiny, że Xiężnę Czetwertyńską wzięli z domu Curułownę i okowali; potem Kozak _tią sobie za niewolnicę wziął, i mieszka z nią: i w obozie z nim była, konie elię-dożąc, jeść mu gotując, w lichem bardzo odzieniu. Córkę samego Xcia powiedają że zabili; samemu toporem na progu głowę uciął młynarz poddany jego. Którego takim sposobem dostali. Naprzód podstąp iii pod Zameczek jego. Widząc żeby nie nie w⁷skurali, posłali do niego, aby im żydów wydał, Xiędzów, i Lachów, a sam żeby się nie bał. Co Xże uczynił. Pobiwszy tych wszysrkich, nie miał kto Zameczku bronić: szturmem go dostali. Dostatki wszystkie, sprzęty domowe, pieniądze pobrali. O córce jego drudzy udają, -żeby ją Kozak wziąć miał sobie za żonę, drudzy powiedają, że ścięta, ale żona Xeia pewnie żyje; widziano ją w obozie u Kozaków nmorimam. Elekcya za pół ósmej Niedzieli po Konwokacyi naznaczona, to jest 6ta Octobris. Na Konwokacyi było Posłów dwóch, Francuzki, i od Rakocego z Węgier; których odprawiono, dziękując im soli-t-o morę. mmi-ne iotius IleljnibUcaft, za oświadczenie chęci. Konkurują oba-dwu Ci o koronę. Ale nie przyjdzie snąć do tego. Na Karola Królewicza mmmm sententme concordant. Interim co jeszcze będzie, quis^:scit? Powiedają j o tein, że już Sokala dostali, a do Klasztoru Bernardyńskiego ustawicznie szturmują: tylko im coraz, za cudowną sprawą Najświętszej Panny, przeszkadza rzeka, która alluit klasztor, gdzie coraz haniebnie wybiera. Gdzie jeśliby uchowaj Boże wziąć go mieli, actum de nobis by było: boby się wielce zinocnili w armatę, w⁷ działa, w prochy, ale co największa w⁷ skarby⁷. Gdyż tam depozytów rachują szłachem kich, żołnierskich, w srebrze, w klejnotach, we zlocie,' w pienią^