KSE6153 II L16

164

1648

06.

Kisiel Wojewoda do Chmielnickiego.

Kamień 27 Sierpnia! 1648.

Mci Panie Hetmanie u\ojska Zaporowskiego, Punie i Przyjaeieh mój dmmin łjuskmcy!

W dzień chwalebny Wniebowzięcia Boga Rodzicy Niebieskie Królowej, a» wszystkiego narodu Słowiańskiego jedynej Opie ku lik i , piszę ten list mój żałosny, już podobno ostatni, do WMci. A tej iirzenajświętszej Matki Boga naszego proszę, aby ser« WMci sprawiła, i dała wiedzieć to, do czego już przychodzi Ani syn w sprawie ojcowskiej, ani sługa w Pańskiej chodził tak mógł gorąco, jakom ja chotfeił w tem nieszczęsnem krwa-wem zamięszaniu WMci i wojska Zaporowskiego z Rpltą. Dni wszystkie i nocy moje, od tego czasu, jakom wziął tę krwawą tęczę między WMciami i ojczyzną moją, jest Bóg na niebie świad kiem, strawiłem harując, pracując ze wszystkiej duszy mojej. A etom wycierpiał przymówisk za to, i tradukcyej, głośno to nie tylko w Polsce, ale i w cudzych krajach. Tem się tylko cieszyć łem, żem strawił to ivszystko, i poszło: a przywiódłszy do tego wszystkie rzeczy/lczego WMó po Rpltej z wojskiem Zaporow-skiem potrzebował, i to wszystko otrzymawszy, samże niosłem; i miałem się cieszyć z tej przysługi u Pana Boga, że nie miało przychodzie do ostatniego rozlania krwie Chrześciańskiej.—Lubo mię tedy wszjtscy opacznie szacowali, żem wszystko sprawił; z radością-em wyjechał z Warszawy, i tych IMci, których dala mi Rpłta kollegami, mając wespół z sobą, pospieszyłem sic do WMci, spodziewając się zastać w tej klubie rzeczy, w ja kiej odjechałem. Aliści tak wiele miast, zamków, tak wiele włości Rpltej zostało splądrowane, ogniem i szablą zniesione, i moja majętność Huszcza, za te moje prace, cnotę, i affekt na wnęki zniszczona, i zbiór wszystek mój zabrany. Czas tedy już był i pora sama, westchnąwszy do Pana Boga, jemu samemu przełożyć już tem jaśniejszą krzywdę naszą, ze mamy ubezpieczenie i daną wiarę: Zdało się wszystko poniechać dalszego starania mego: przecie ia jednak nie ustawałem w przedsięwzięciu ino-