Magazyn6p201

698

INSTYTUTY EKSPORTOWE

Art. 13. Państwowy Instytut Eksportowy może za zgodą Ministra Przemyślu i Handlu otwierać i zwijać oddziały na całym terenie Rzeczypospolitej Polskiej w ramach zatwierdzonych kredytów; poza tern Państwowy Instytut Eksportowy może posiadać własnych korespondentów zagranicznych, angażowanych w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych.

Organizacji Państwowego Instytutu Eksportowego nadany został specyficzny charakter. Stworzona ona wprawdzie została na zasadzie studjów poprzednio przeprowadzonych nad wcześniej założonemi Instytutami we Francji, w Stanach Zjednoczonych, we Włoszech i w Belgji, niemniej jednak forma, w jakiej powołano do współpracy reprezentantów gospodarstwa i praktyczne realizowanie zadań poparcia eksportu stworzone zostało w polskim Instytucie w sposób zupełnie indywidualny, dostosowany w zupełności do warunków, w jakich pracuje gospodarstwo polskie.

Clówn» treścią prac Instytutu są następujące działania: organizacja zrzeszeń eksportowych; dydaktyczne oddziaływanie na technikę eksportu; ścisły nadzór nad solid-nem wywiązywaniem się z zobowiązań handlowych; ewidencja produkcji eksportowej i działalność informacyjno-instruktywna w kierunku przystosowania tej produkcji do wymagań rynków odbiorczych; prace nad racjonalizacją dróg handlowych; pomoc w kalkulacji handlowej i transportowej; badanie rynków, nieznanych polskiemu handlowi; śledzenie światowej konjunktury i sygnalizowanie możliwości handlowych, pojawiających się na danym rynku lub w odniesieniu do danego towaru; obsługa informacyjna w zakresie tych kwestyj, z jakiemi związana jest kalkulacja tran-zakcji wywozowej. Zabiegi te stanowią trzon prac Instytutu, prowadzonych w ramach, przekazanych mu przez ustawę zadań.

Obok tych zasadniczych działań, obejmujących główne i na jbai dziej istotne sprawy, wiążące się z należytą obsługą handlu, prowadzi Instytut szereg akcyj ubocznych, wiążących się organizacyjnie z zadaniami naczelnemu Stanowią one dla tamtych prac podłoże konstruktywne, względnie dalsze ich uzupełnienie i pogłębienie.

Do prac tych należą w pierwszym rzędzie: obsługa informacyjno-publicystyczna w kraju i zagranicą; scisła, celowo skonstruowana współpraca gospodarcza z pol-skiemi urzędami zagramcznemi, oparta na Miśkiem współdziałaniu w odniesieniu do wszystkich zagadnień, związanych z handlem zagranicznym; propaganda polskiego towaru, prowadzona zagranicą przez własne placówki zagraniczne Instytutu (delegatów i korespondentów zagranicznych); dalej za-pomocą specjalnych inisyj handlowych, wystaw okrężnych, targów zagranicznych i t. p.; aktualizowana ewidencja agentów handlowych, zastępujących polskie firmy na światowych rynkach i ścisła obserwacja ich działania; obsługa informacyjna firm zagranicznych, interesujących się polskim towarem.

Kartoteka informacyjna Instytutu zawiera około 30 000 adresów firm krajowych i zagranicznych. Adresy te zaopatrzone są w informacje, tyczące ich solidności handlowej i dotychczasowej działalności w zakresie polskiego wywozu.

b)    Anglja. The Institute of Export założony w r. 1935, jako instytucja prywatna. Działać ma w miejsce istniejącego od r. 1924 British Export Society. Instytut zorganizowany jest jako zw.ązek firm eksportowych na zasadach reprezentacji zawodowej. W działalności swej ma kłaść szczególny nacisk na pomoc dla małych i średnich firm eksportowych, nie rozporządzających temi środkami technicznemi, jakie mają do dyspozycji wielkie i doświadczone firmy handlowe.

Instytut założony został przez grono wybitnych działaczów gospodarczych, reprezentujących produkcję, handel, żeglugę, asekurację i bankowość.

Prócz tej prywatnej instytucji działają w interesie poparcia i propagandy eksportu następujące państwowe lub półoficjalne organizacje: Department of Overseas Trade (Department Board of Trade), Imperial Institute of The United Kingdom, The Co-lonies and India Institute, wreszcie Com-mercial Intelligence Committee wraz z In-telligence Branch. Te ostatnie dwie organizacje poświęcone są specjalnie wywiadowi gospodarczemu.

c)    Austria. Oesterreichisches Exportfórde-rungsinstitut powstał w 1934 r. z reorganizacji istniejącego od r. 1874 Oesterreichisches Handelsmuseum. Jest to organizacja prywatna, zostająca pod kontrolą kuratora, którego mianuje Kanclerz.

Na czele Instytutu stoi Prezydjum oraz Zarząd, w skład którego wchodzi Prezy-