702 INSTYT. EKSPORTOWE — INSTYT. ROLN. DOŚWIADCZAI.NO-NALKOWĘ
nie ewidencji i rozdział kontyngentów eksportowych, kontrola cen eksportowych, współpraca z Węgierskim Bankiem Narodowym w zakrtsie handlu kompensacyjnego i t. d.
Urząd posiada własne placówki zagraniczne.
u) Włochy. Instituto Naziouale Fascista per gli Scambi eon 1’Estero (Narodowy Instytut Faszystowski dla Wymiany z Zagranicą) powstał z reorganizacji Narodowego Instytutu Eksportowego w r. 1935 jako autonomiczna instytucja, zostająca pod kontrolą państwa.
Zarząd Instytutu składa się: z Prezesa, 2 Vice-prezesów i Rady Głównej, złożonej z 4 członków.
Instytut dzieli się na 4 biura: informacji, ekspansji, kompensat i czynności specjalnych. Każde z biur podzielone jest na szereg referatów specjalnych, których zakres działania sięga głęboko w elementy handlu zagranicznego, ze szczególną uwagą na te momenty, które decydują o należytej sprawności i gospodarczych wynikach wymiany.
Placówek zagranicznych Instytut nie posiada. Rolę ich pełnią konsulaty, radcowie handlowi, oraz zagraniczne włoskie izby handlowe.
Marian Turski.
Każda wyższa szkoła rolnicza daje zazwyczaj swoim profesorom zakłady, pozwalające na prowadzenie badań naukowych. W ten sposób tworzone są zupełnie specjalne pracownie naukowe, kierowane przez danego profesora, mające swój personel naukowy pomocniczy i t. p. Rozmiary takiego zakładu mogą być bardzo różne w zależności od zamożności danej uczelni.
Zakład naukowy szkoły rolniczej ma zawsze tę właściwość, że służy także dla celów dydaktycznych. Pracują w nim studenci, zwłaszcza specjalizujący się w danej gałęzi wiedzy. Często zakład posiada również urządzenia, pozwalające na masowe wykonywanie ćwiczeń przez liczne zespoły studentów.
Odrębną organizację stanowią instytuty naukowe rolniczo-doświadczalne. Chodzi o to, żeby powstała pracownia czysto naukowa, całkowicie poświęcona badaniom w różnych dziedzinach wiedzy rolniczej.
Odpadają tutaj wszelkie zadania dydaktyczne, cały więc wysiłek personelu naukowego skierowany jest w stronę prac badawczych.
Nazwa Instytutu nie może być przywiązana do małego skromnego zakładu, chociażby to była istotnie pracownia czysto naukowa. Przyjęto jest wyrazem Instytut rolni czo-naukowy określać zakład wielkich rozmiarów, wszechstronnie rozbudowany, posiadający liczny personel naukowy i dobrze wyposażone pracownie. Zwykle poszczegól ne działy mają swoich kierowników, posiadających kwalifikacje do zajmowania katedr w uczelniach akademickich, a poza tern istnieć muszą etaty pracowników naukowych na stanowiskach niższych. Kierownik poszczególnego działu jako pracownik naukowy ma wielką swobodę wyboru tematów do badań, jak i stosowanych metod, a tylko instytut jako całość musi mieć pewne nastawienie kierunku pracy, a jego kierownictwo dba o to, żeby zagadnienia dajmy na to aktualne nie były pomijane. Kierownicy działów jednakże mało są krępowani, gdyż wychodzi się z założenia, że praca naukowa najlepiej się rozwija w atmosferze zupełnej swobody.
Można jednak zauważyć pewien podział pracy między Instytutami a poszczególnemi zakładami naukowemi wyższych szkół rolniczych. Badania, wymagające większego nakładu środków łatwiej mogą być podejmowane przez Instytuty. W ten sposób kosztowniejsze badania, zwłaszcza wymagające większych zespołów pracowników i obliczone na dłuższy okres czasu, są domeną Instytutów. Zakłady naukowe poszczególnych uczelni prowadzą zwykle prace bardziej indywidualne, a wymagające mniejszych środków. Nie jest to jednak powszechną regułą.
Instytuty doświadczalno-naukowe należy odróżniać od „stacji doświadczalnych", zwanych często też „rolniczemi zakładami doświadczał nenii". Stacja doświadczalna posiada również pracownię naukową, ale nastawienie jej idzie w kierunku wykonywania prac związanych z aktualnemi zagadnieniami gospodarstwa wiejskiego. Poza tern stacja doświadczalna to zwykle zakład niezbyt wielkich rozmiarów i prowadzący jeden dział pracy. Osobne więc są stacje doświadczalne rolnicze, osobne zootechniczne, ogrodnicze, leśne, fitopatologiczne i t. p. Instytut zwykle obejmuje wszystkie te działy.