Magazyn6801

112

OCHRONA WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ

bów wytwórczości polskiej, upoważniająca ministra Przemyślu i Handlu (które to uprawnienia może on przelać na wojewódzkie władze przemysłowe lub instytucje, mające na celu popieranie wytwórczości polskiej) do zezwalania na oznaczanie wyrobów wytwórczości polskiej specjalnym znakiem rozpoznawczym celem ułatwienia konsumentom ich rozpoznania Ministrowi służy prawo badania prawdziwości zawartych w odnośnem ] ( daniu danych co do pochodzenia wyrobów, udzielone zaś zezwolenie na oznaczanie może być także cofnięte. Sankcje są nader wysokie, bo sięgają 2 lat aresztu i ioooo zł grzywny lub jednej z tych kar za bezprawne oznaczanie wyrobów znakiem rozpoznawczym, stwierdzającym ich polskie pochodzenie lub sprzedaż takich wyrobów ze świadomością bezprawności oznaczenia. Ta ustawa ma więc za zadanie chronić siłę atrakcyjną wyrobów krajowych przed zakusami nieuczciwej konkurencji. Natomiast ustawa z 7. XI. 1931 (Dz. U. R. P. Nr. 105, poz. 813) o publicz-nem posługiwaniu się odznaczeniami, uzy-skanemi zagranicą na wystawach gospodarczych, uzależnia zezwolenie na powyższe (pod groźbą grzywny do 3 000 zł) od decyzji ministra Przemysłu i Handlu; ma ona za zadanie uchronić odbiorców przed sugerowaniem im dobroci oferowanych artykułów przy pomocy powoływania się na odznaczenia, uzyskane na różnych zagranicznych wystawach o nieznanym poziomie. Ten cel ustawy wynika jasno z wyłączenia od obowiązku wyjednywania zezwoleń na posługiwanie się udznaczi niami z wystaw, urządzanych na mocy porozumień między-narodi >wjch, Polskę obowiązujących, odznaczeń, uzyskanych przez instytucje i przedsiębiorstwa państwowe, na wystawach sztuk pięknych, o charakterze naukowym lub artystycznym i t. p.

3. Prawo o znakacn towarowych. Dalsze-mi kwestjami z omawianej dziedziny zajmuje się rozp. Prezydenta R. P. o ochronie wynalazków, wzorów i znaków towarowych z 22. III. 1928 (Dz. U. R. P. Nr. 39, poz. 384, znowelizowane 25. I. 1933 — Dz, U. R. P. Nr. 10, poz. 63), którego część III, dotycząca znaków towarowych jest zakresem przedmiotu najbardziej zbliżona do dziedziny zwah zania nieuczciwej konkurencji. Znak towarowy bowiem jest to środek inaterjalny, dający nabywcom rękojmię pochodzenia towaru z danego przedsiębiorstwa, niezależnie od miejsca nabyoa tego towaru. Jest więc z jednej strony środkiem ochrony przed nieuczciwą konkurencją z drugiej — środkiem reklamy, przyciągającym klientelę do danego przedsiębiorstwa. Może on być rysunkiem, obrazkiem, słowem, liczbą, literą, formą plastyczną, byleby tylko zawierał coś charakterystyczni :go. wyróżniającego go od innych znaków. Są oczywiście pewne wyłączenia: znak nie może być słowem ogólnie znanem, jako oznaczenie danego artykułu, nie może naruszać praw pewnych osób do nazwiska, firmy czy wizerunku, być sprzecznym z prawem obowią-zującem lub dobremi obyczajami, wprowadzać odbiorców w błąd co do pochodzenia i gatunku towaru, być znakiem Czerwonego Krzyża, lub wreszcie, być herbem lub godłem Państwa Polskiego lub innych państw (o ile brak odnośnego zezwolenia). Istotą prawa do znaku towarowego jest jego wyłączność; powstaje ono w zasadzie przez zarejestrowanie znaku w Urzędzie Patentowym i rozciąga się przedmiotowo na towary tego r >dzaju, dla jakich zgłoszenie nastąpiło, a jakie wchodzą w zakres zgłaszającego przedsiębiorstwa, terytorjalnie zaś na cały obszar Polski. Ze specjalnych uprawnień przy rejestracji korzysta t. zw. „używacz poprzedni" t. j. ten, kto w związku ze swem przedsiębiorstwem korzysta z pewnego znaku, choć nie uzyskał jego rejestracji. Gdy bowiem inny przedsiębiorca zgłosi znak, znany jako znak pewnego przedsiębiorstwa („używacz poprzedni"), a przez właściciela tego przedsiębiorstwa nie zarejestrowany, wówczas używacz poprzedni może w ciągu roku od obwieszczę nia o tejestracji żądać w Urzędzie Patentowym (a w razie sporu w sądzie) uznania prawa jego do tego znaku i przepisania go na niego. Prawo do znaku towarowego nie jest czasowo ograniczone, wygasa jednak w razie nieuiszczenia opłat, zrzeczenia się, a nadto może być unieważnione orzeczeniem Urzędu Patentowego w przypadku odpadnięcia podstaw istnienia. Znak towarowy jest nieodłączny od przedsiębiorstwa i jest przedmiotem własności tylko łącznie z niem i z niem tylko przechodzić może na inne osoby. Do rejestrowania znaków powołany jest Urząd Patentowy i do niego należy wnosić podania o rejestrację, zaopatrzywszy je w wymagane załączniki i wnosząc prze-